verzameling
Annelies Seijffert
- rechthebbende onbekend
De Waalkerk, IJselstraat 26-30
De wat ouderen onder ons kennen het, qua architectuur
afwijkende, gebouw van de in de 1936 gebouwde Waalkerk nog wel. Afwijkend omdat de
architectuur van de buurt was geïnspireerd op die van de Amsterdamse
School. De Waalkerk, een zadeldakkerk, echter was in
de stijl van de Nieuwe Zakelijkheid gebouwd. De
architect was B.T.Boeijinga. De kerk behoorde toe aan de Gereformeerde
Waalkerkgemeenschap. Deze gemeente deed op 1 oktober 1989 haar intrede in de Maarten Lutherkerk aan de
Dintelstraat nadat de Waalkerk verkocht en gesloopt werd.
Periode 40-45
Rond de Waalkerk was in oorlogstijd een verzetsgroep gevormd
onder leiding van ouderling, Henk Dienske. Hij herbergde joodse onderduikers en zocht
onderduikadressen voor hen op het platteland. Dominee P.G. Kunst verzorgde een groep van
ongeveer 20 joodse onderduikers in de buurt. Henk Dienske was ook de oprichter van de
Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers [LO] afdeling Amsterdam en Noord
Holland. Dienske woonde met zijn gezin in de Dintelstraat, maar koos een schuiladres in de
Waalstraat. Hij werd 'de meneer uit de Waalstraat' genoemden en had regelmatig contact met
'Bolhoed', Gerrit van der Veen.
Op 20 april 1944 werd hij door toedoen van een verraadster, die voor de SD werkte,
gearresteerd. Dienske kwam om tijdens dwangarbeid in het concentratiekamp Neuengamme,
februari 1945.
Dominee Kunst bezorgde zijn gemeente enkele keren een
verrassing. In 1944-1945, tijdens de hongerwinter,
was aan alles een gebrek; voedsel, kleding, brandstof, electriciteit. Toch ontvingen alle
gezinnen van de gemeente een kerstpakketje.
Op oudejaarsavond 1944 predikte hij over het boek Openbaringen (6:8);
'En ik zag, en zie een vaal paard, en die daarop zat, diens naam was de Dood,
en het dodenrijk volgde hem; en hun werd macht gegeven over het vierde deel der aarde om
te doden, met het zwaard, met de honger, met de zwarte dood en door de wilde dieren der
aarde'.
Het maakte diepe indruk dat gedurende de hele dienst in de - naar buiten zorgvuldig
afgeschermde - kerk het electrische licht brandde. De benodigde stroom was clandestien
afgetapt.
Geraadpleegd:
Een wandeling door de Amsterdamse Rivierenbuurt - door Ruud Lindeman en
Hiernaast zijn ze weggehaald - uitgave van het Verzetsmuseum Amsterdam
Lees ook Verzet in de
Rivierenbuurt >>
Documenten uit de
verzameling van Johan Kunst
zoon van Dominee P.G.
Kunst
De kaart is
verstuurd op 27-09-1938 door Jan Bosch. Ons gezin woonde toen
nog in de Johannes Vermeerstraat 41, maar vader was wel al
predikant van de Waalkerk.
Begin van de oorlog is het gezin verhuisd naar het Daniel
Willinkplein. Die naam is na de oorlog veranderd. Het plein heet
nu Victorieplein.
De cartoon is gemaakt door een onbekende tekenaar en geeft aan
dat vader niet thuis was omdat hij een transport "bleekneusjes"
begeleidde of voorbereidde naar Gramsbergen. Vaak was bij die
transporten - naar Gaderen en ook naar Friesland - ook de
wijkzuster Guus Goede betrokken.
Met vriendelijke groet
Johan Kunst
De kaart is
afkomstig van Jan Bosch een
catechisant en gericht
aan wijkpredikant Ds. Kunst.
Vermoedelijk een (naïeve)
jongeling trots was op zijn betrekking in het buitenland.
Ga met de muisaanwijzer op de afbeelding staan (schrik niet)
Een cartoon
die aangeeft dat vader Kunst niet thuis was omdat hij een
transport "bleekneusjes" begeleidde
Over de architect Berend Tobia BOEIJINGA
(1886-1969)
Boeyinga was zoon van een gereformeerde
predikant. Begonnen als timmerman bekwaamde hij zich vooral bij de Amsterdamse architecten
Ed. Cuypers en M. de Klerk en volgde hij de cursus Voortgezet en Hooger Bouwkunst
Onderricht, die hij in 1919 afrondde met een fantasieontwerp voor een gebouw van de
Staten-Generaal.
In de jaren 1921-1926 was hij in dienst bij de Gemeentelijke Woningdienst in Amsterdam en
ontwierp hij onder andere de beroemde tuindorpen Oostzaan en Nieuwendam in
Amsterdam-Noord. Intussen oriënteerde hij zich op kerkbouw. Doordat de Gereformeerde
Kerken van Amsterdam en Haarlem hem opdrachten gaven, kon hij zich in 1926 als zelfstandig
architect vestigen. De in maart 2003 afgebrande Kloppersingelkerk te Haarlem (1926-1927)
geldt als het hoogtepunt in zijn expressionistische oeuvre. Daarnaast ontwierp hij
utiliteitsgebouwen als het laboratorium van de Vrije Universiteit te Amsterdam aan de
Lairessestraat (1931-1932) en woonhuizen.
Tot aan de Tweede Wereldoorlog werkte Boeyinga vooral in de stijl van de Amsterdamse
School. Dit gold zowel voor zijn grote kerken, die naar de opvattingen van Abraham Kuyper
een waaiervormige plattegrond hadden, als voor de kleinere zaalkerken. Uitzondering daarop
vormden de Waalkerk te Amsterdam (1935-1936) en de Zijllaankerk te Wassenaar (1939-1940),
die in de stijl van de Nieuwe Zakelijkheid, respectievelijk in die van de Delftse School
waren gebouwd.
Na de oorlog voerde hij als lid van de hervormde Restauratiecommissie het herstel van een
aantal beschadigde kerken uit. De restauratie van de Eusebiuskerk te Arnhem (1945-1964) is
hiervan het beroemdste voorbeeld.
bron: Kerk
in Den Haag
Het 'Pels-orgel' van de Waalkerk. Het orgel is verloren
gegaan maar
het pijpwerk is later gebruikt voor een orgel van de gereformeerde kerk te Holten.
De sloop van de Waalkerk in 1989,
gefotografeerd door Jeanne Wesselius
Lees
ook de ingezonden bijdrage van Netty Smit >>
Lees ook Verzet in de
Rivierenbuurt >>
Lees ook Een kleine
herinnering aan de Waalkerk door Tin Jonker >>
Weet u nog iets te vertellen over de
Waalkerk? Heeft u nog oude foto's? mail:
info@geheugenvanplanzuid.nl
Wilt u
reageren op de inhoud van deze pagina? tekent u dan ons gastenboek even >>
REACTIES OP DIT ARTIKEL:
Naam:
Ank Tempelmans
Plat-Rappoldt
E-mail: atpr
(at) casema.nl
Rond
1966-1968 zong ik bij het meisjeskoor Com nu met Sangh
o.l.v. Bert van Noord. Een bijzondere tijd! Met dit koor
traden wij een aantal keren op in het Concertgebouw,
allemaal gekleed in zwarte rok en witte blouse. Wij zongen
daar populaire nummers van Sweet Sixteen en maakten
optredens mee van Trio Louis van Dijk (met o.a. John
Engels/drums en Pim Jacobs) en The Shepherds uit IJmuiden.
Ook stonden wij met deze groep op het podium tijdens grote
Amsterdamse koormanifestaties o.l.v. Meindert Boekel en
zijn Brassband. Aan die muzikale
vorming bewaar ik fijne herinneringen. Elke week oefenen
met Bert van Noord was een feest! Hij raakte altijd
ontroerd door die zuivere meisjesstemmen.
De
Waalkerk is afgebroken, maar mijn herinnering aan deze
plezierige tijd is blijvend.
Naam: Evert van Wijk
E-mail: evw
(ad) beggar.nl
Mijn ouders, drie
broers en drie zussen en ik woonden in de Jekerstraat. We waren
gereformeerd en gingen dus naar de Waalkerk. Elke zondag en
altijd twee keer, ook wij als kinderen. Hoewel de Waalkerk de op
één na grootste gereformeerde kerk van Amsterdam was (1500
zitplaatsen) werd hij op een gegeven ogenblik te klein (zeker
als een 'kanseltijger' als ds. Overduin kwam preken) en moesten
er 's ochtends twee diensten gehouden worden, om negen uur en
half elf. In ieder geval verplichtte dat de dominees hun preek
wat korter te houden. Zeker in mijn jonge jaren (ik ben van
1939) duurde de preek zo lang dat hij door een tussenzang
onderbroken moest worden om de gemeenteleden weer 'bij de les'
te krijgen. De grote ommekeer daarin kwam met ds. Plaatsman, die
in zijn eerste preek al binnen het half uur "Amen" zei. Er ging
een hoorbare zucht van verlichting door de kerk.
Ook buiten de zondagen was ik vaak in de Waalkerk te vinden;
eerst als lid van de jongensvereniging 'Willem van Oranje' en
later van de Jongelingsvereniging op Gereformeerde Grondslag 'De
Heere is onze Banier'. En natuurlijk ging ik naar catechisatie,
eerst van ds. Doornbos, daarna van ds. Plaatsman, die tot onze
grote verbazing zware van Nelle rookte. Wij dachten immers dat
dominees sigaren rookten.
Hoewel ik niet meer kerks, zelfs niet meer gelovig ben, vind ik
het jammer dat de Waalkerk is afgebroken, want het was een mooi
gebouw.
Naam:
Janny Bergsma - Bergsma
Email: frank.bergsma (ad)
versatel.nl
In de jaren 50 heb
ik op een kinderkoor gezeten. Veel
klasgenootjes van de dr. J.C. de
Moorschool zaten daar ook op.
Veel kan ik me daar niet meer van herinneren.
Later ben ik samen met mijn vriendin
op het meisjeskoor geweest genaamd
Com nu met sangh. Daar hebben we
warme herinneringen aan. Ik was er vaak.
Het is bijzonder jammer dat de kerk weg is.
groetjes Janny Bergsma-Bergsma
Naam: J.P.
van Cadsand
Email: janvancadsand(ad)planet.nl
Het was zondagmorgen
en moeder zei ons te haasten, anders kwamen we te laat in de
kerk. Haast buiten adem arriveerden mijn moeder, zus en ik in de
Waalkerk. De kerk was al helemaal vol. Snel zochten we een
plaatsje. Er werd al gezongen. Maar wat was dat? Iedereen keek
naar ons. Na het zingen liep de kerk leeg en wij bleven eenzaam
achter. Waren we veel te vroeg voor de tweede dienst die
zondagmorgen! Later moesten we er wel om lachen, maar toen het
gebeurde zeker niet. Kwam er na de eerste dienst nog een
ouderling naar mijn moeder. Wat die zei, kan ik mij niet meer
herinneren. Hopelijk sprak hij over begrip en gaf hij geen
vermaning.
Naam: Joke Timmerman-Smink
Email: timmermansmink@zonnet.nl
De Waalkerk, dat is een kerk die zeer verbonden is met mijn jeugd, en waar ik op de
jongerensoos "het Engeltje" mijn man Jan heb leren kennen, waarmee ik al 25 jaar
heel gelukkig getrouwd ben (in de Waalkerk!) Ik ben geboren op de Amstelkade, gedoopt in
de Waalkerk, in mijn eerste levensweek, er belijdenis gedaan. We gingen altijd 2x per
zondag naar de kerk. Ik heb goede herinneringen uit die tijd. We zaten op de galerij, net
als de familie Jansen. Na kerktijd stonden we nog lang na te praten met kerkleden en
iedere 14 dagen dronken we koffie bij familie op de Rooseveltlaan, of zij bij ons. Onze
belijdenisgroep was heel groot, 18 mensen; daaruit is het Engeltje ontstaan. Ik heb goede
herinneringen aan ds. en mevrouw Wouters, de aparte dingen, zoals samen de lokalen verven
in de kerk,of helpen als er een bazar was. Verder het Waalkerkkinderkoor, o.l.v. Bert van
Noord, waarmee we ook een paasplaat opnamen. Jammer dat die kerk is gesloopt, misschien
zou het leuk zijn om oude bekenden weer eens te zien, dus oude bekenden: meld je!
Naam: Geurt Smink
Email: gjsmink@planet.nl
Ook ik heb een flink deel van mijn jeugd de Waalkerk meegemaakt! Een enorme kerk -
vroeger wel een preekbunker genoemd - waar het in de jaren vijftig zo druk was dat er twee
diensten waren op zondagmorgen en ik eens zelfs op de trap van de preekstoel heb moeten
zitten omdat de kerk tjokvol was! Deze kerk, de jeugdvereniging en allerlei activiteiten
heeft voor mij heel wat betekend. Tal van anecdotes kunnen worden genoemd. Ik noem er
twee: op een goede vrijdag (in de jaren van de Vietnamoorlog) probeerden enkele
demonstranten de kerk binnen te komen met een nagemaakte lijkkist waarop de tekst Johnson
Moordenaar prijkte. De predikant was allerminst onder de indruk en nodigde de bezoekers de
doos neer te zetten en de dienst mee te maken. Daar hadden ze geen oren naar. Daarom
noteerden ze hun boodschap maar op de buitenmuur van de kerk. De zachte steensoort maakte
dat hun tekst de jaren door zichtbaar bleef. Een tweede anecdote: de verwarming van de
kerk was niet best. Veel kerkgangers hielden hun jas aan. Terecht soms: eens was er een
receptie bij een huwelijk waarbij het bruidspaar - op een ijskoude winterdag - ook een
thermometer aangeboden kreeg. De temperatuur bleek toen amper tien graden te zijn.... En
zo valt er heel wat te zeggen over het gebouw van toen dat inmiddels al lang geschiedenis
geworden is. Geurt Smink
Naam: C. van der Bliek
Email: cjvdbliek@tele2.nl
In de 60er jaren kerkte ik in de Waalkerk. Was o.a. diaken. Wim Smit was een van de
organisten evenals Henk Smit.
Naam: Jan van Beusekom
Email: Jan.van.Beusekom@home.nl
Erg leuk dat stukje over de Waalkerk. Ik heb zelf in een deel van de kerk gewoond en
wel IJselstraat 30 3 hoog vanaf mijn geboorte 1948 tot 1966.
Naam: Yvon Kuilder
Email: puszta@planet.nl
Tja!! De Waalkerk! Ik woonde daar tot mijn 21e jaar tegenover in de Oude IJselstraat
nr. 50. We hebben daar heel wat kattenkwaad uitgehaald tot grote ergenis van de koster! Op
de dagen dat er diensten waren gingen wij als kinderen graag
stiekem 'n kijkje nemen in de
kerk. Jeetje, wat heb ik daar vanuit ons raam 'n hoop bruidsparen gezien!, en op de
zaterdag en zondagen als de kerk uitliep gingen we vaak krijgertje spelen tussen de
pratende kerkgangers die vaak nog 'n poosje buiten de kerk stonden! Jammer dat die kerk is
afgebroken!!
|