Markante
bewoners
Onder deze tekst in het "Hoofdmenu" kom ik vele namen tegen die mij doen
herinneren aan de tijd die ik in mijn jeugd doormaakte in de Rivierenbuurt.
Vele bekenden uit theater, schrijvers en entertainment wereld kom ik er tegen,
plaatselijk, landelijk en sommigen zelfs wereldwijd bekend en gevierd. Het zegt toch wel
iets over "onze" buurt, waar wij als normale stervelingen wonen, werken en ons
verdere dagelijks leven doorbrengen, of hebben doorgebracht. Wij, wij houden van
"onze" buurt, althans de meesten van ons en die enkeling het niet zo op heeft
met de buurt, ach, die laten we maar links liggen en kijken meewarig naar hem als hij
langs loopt. Nu vraag ik mij af of deze "bekende" bewoners van onze buurt ook
wel eens zitten te mijmeren over hun "tijd" in deze buurt ? Van een weet ik het
zeker en dat is Willeke Alberti. Ja,ja, zij denkt met weemoed vaak terug aan de tijd dat
zij in de Vechtstraat woonde. Ik sprak haar eergisteren door de telefoon en vertelde haar
dat ik binnenkort naar Holland kom en graag met oude Berlageschool vrienden en vrienden
vanuit de straat van vroeger, te voet 'n rondje door onze oude buurt wilden maken en om
oude herinneringen op te halen en of zij ook interesse had om mee te gaan. Dol enthousiast
beloofde zij indien het mogelijk was in haar scedule, om plaats te maken en mee te gaan.
(nog niets definitief)
Zouden er meerdere "bekende" Rivierenbuurtgenoten (2x woordwaarde) deze
herinneringen ook hebben?
Nu ik er zo over nadenk,een zeer groot gedeelte van onze vroegere en hedendaagse
multiculturele samenleving in de "Rivierenbuurt" wordt niet genoemd, terwijl wij
met deze "MARKANTE" figuren dagelijks te maken hadden en hebben en dan doel ik
op de groep van winkeliers en personen door de jaren heen.
Gerrit de melkboer uit de Borsenburgerstraat was zo iemand, dagelijks achter de kar om
melk rond te brengen en met iedereen dan 'n praatje maakte.
Ook de vele typische buurtfiguren die iedere buurt wel had, en die vaak door de kinderen
werden nagejouwd, bespot of geplaagd werden, staan je na al die jaren nog voor de geest.
Wie in onze buurt kende niet "gekke Leo" uit de Korte Meerhuizenstraat, die zich
niets van de buurt en de wereld om hem heen wat aantrok, altijd liep te fluiten en
huppelend door de buurt fladderde, want lopen kon je het niet noemen. Grote militaire pet
op, die waarschijnlijk ooit het hoofd van een of andere officier gesierd had in de eerste
wereldoorlog, om zijn nek hing aan 'n koortje 'n fluitje, die hij op een van zijn rondes
door de buurt, van een in hoge nood verkerende Akela moet hebben gekregen en op zijn
soldatenjas zaten diverse onderscheidingen, die waarschijnlijk van het Waterlooplein
kwamen en het geheel nog wat potsierlijker maakte.
Ouwe Taaie uit het inhammetje van de Vechtstraat, die schijnbaar niet rustig over straat
kon lopen, zonder dat hij nagezongen werd door ons, met het welbekende lied,
"ouwetaaie, jippie, jippie, he-heeee,
ouwetaaie, jippie, jippie, hee
ouwe taaielaat je broek maar waaie
ouwe taaie, jippiee, jippie, hee.
Niemand van ons weet waarom hij die bijnaam heeft, maar wel
dat het beter is om uit zijn buurt te blijven, want na dit hoogstaande lied, kwam hij
steevast achter je aan. O wee, als hij je te pakken kreeg, dan kreeg je met zijn
wandelstok 'n paar rake klappen.
En dan was er nog "Peukie". Niemand wist waar deze vrouw vandaan kwam, of waar
ze woonde, maar gebukt door de straten ging om sigarettenpeuken op te rapen, waar ze in
principe niemand kwaad mee deed, maar het was beter om uit haar buurt te blijven vanwege
de odeur die zij verspreide. Haar ongewassen haren, de vieze bloemetjes jurk, trouwens,
haar hele verschijning, moet menig man hebben doen besluiten om vrijgezel te blijven.
Zo had iedere straat of plein zijn eigen "MARKANTE" figuren.
Ik denk vaak aan ze, meer nog dan de vermelde personen. Gek he, DEZE staan er niet bij.
|