Een andere Anne
Vier simpele letters met 'n grote betekenis. Als je
deze letters ziet, weet iedereen wat er mee bedoeld wordt. Het is niet zomaar 'n naam, nee
het staat voor zoveel meer. Anne brengt ons terug naar 'n tijd die voor velen 'n deel van
de Nederlandse geschiedenis is geworden, maar iedereen weet wat er mee bedoeld wordt. Net
als Julius Ceasar en de gladiatoren, Cleopatra met Egypte, Alva met de 80 jarige oorlog en
Hiroshima met de atoombom in verband worden gebracht, is Anne het 'n begrip geworden wat
synoniem is aan de 2de wereldoorlog.
Voor velen van de overgebleven Nederlandse Joden, is het slechts 'n naam die gelijk staat
aan de vele namen van Joodse kinderen die net als Anne zijn weggevoerd en nooit meer zijn
terug gekomen. Voor deze, uit de kampen en uit de onderduik terug gekeerde mensen, heet
Anne anders. Voor hun staan er de namen van hun vermoorde kinderen, neven en nichten en
andere familieleden.
Voor deze mensen staat Anne voor commercie, hoe hard dit ook moge klinken. Als ik langs
het "Anne Frankhuis" loop, zie ik 'n rij van soms wel 100 meter staan om naar
binnen te mogen, ik zie touringcarbussen op het Merwedeplein om maar 'n glimp van het huis
op te vangen waar Anne gewoond heeft, boekwinkels met Anne's dagboek in vele talen
vertaald, postzegels, ansichkaarten,noem maar op, zelfs 'n film moest er gemaakt worden.
De meeste van deze toeristen komen voor het Anne Frank verhaal, maar gaan aan het
werkelijke leed wat door ongeveer 35.000 andere Joodse kinderen is geleden, voorbij !!
Enige tijd geleden heeft men het pand ernaast er bij gevoegd, waar men, onder het genot
van 'n versnapering, kan uitrusten en allerlei souvenirs kan kopen.
Helaas heeft de commercie het gewonnen van het eigenlijke doel, om de mensen te wijzen op
wat er in die jaren gebeurd is en er lering uit te trekken, zoals b.v het Auschwitz
commitee doet, met de kreet, "NOOIT MEER AUSCHWITZ".
DIT zou de eigenlijke reden moeten zijn van de "Anne Frank stichting", om te
wijzen op de gevaren die er nog steeds in de wereld gaande zijn en die zeer veel
gelijkenis vertonen met wat Anne Frank in haar dagboek beschreef.
Zie bijvoorbeeld de beelden uit o.a Sudan en andere zogenaamde 3de wereld landen, met dit
verschil dat de meeste kinderen in dezelfde leeftijd als Anne toen der tijd niet kunnen
lezen en schrijven, maar eenzelfde verhaal hebben, het verhaal van de angt en onzekerheid
of men de dag van morgen nog haalt.
DIT zou volgens mij Anne voor ogen hebben gestaan, als zij in de toekomst kon kijken, niet
het geldelijke gewin, maar om te waarschuwen tegen dat wat er toen gebeurd is, zich niet
zal herhalen, waar dan ook in de wereld.
Max.C.van.der.Glas.
|