Ingezonden bijdrage van Geert van Koersveld . . . .

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Zuid Afrika

Pagina van Geert van Koersveld
(11 febr. 1946 - 26 sept. 2010 )

Geert van Koersveld overleden
(11 febr. 1946 - 26 sept. 2010)

Via Leon de Groot kreeg ik het bericht dat Geert van Koersveld op 26 september 2010 in zijn woonplaats Kaapstad is overleden. Leon had een vriendschappelijke band met zowel Geert van Koersveld als met Dick Speekman, die in 2009 overleed. Door het overlijden van Geert kwam een einde aan de tweede vriendschap die door het Geheugen van Plan Zuid was ontstaan.

Jos Wiersema


Geert van Koersveld

UITERWAARDENSTRAAT NUL TOT VYF

Foto 1

De foto die ik hiermee instuur (een van twee ) is denklijk in 1951 genomen en daarop staat Hans en Geert de tweeling van Koersveld (onderste rij, regs ). Ik zou graag willen weten “waarom die hand op mijn knie?” ik kan mij niks van een verhouding onthouden (de andere handen waren allemaal thuis). Dick word bedankt voor de foto van 1949.

Foto 2

is van een vacantie huis in aanbou (de tweeling zijn goed uit te maken) die hoorde aan kennissen van mijn ouders (naam onbekend). Wij hadden (of huurden?) een huisje niet ver van hun. Wij noemde het “het Landje”. Vraag niet hoe wij daar na toe gingen, dat weet ik niet (ik vermoed lopend en met de pond), maar wat ik wel kan onthouden is dat aarbeien op een stukje grond voor het huisje werden gekweekt .Ik kan onthouden dat een klein appel boompje, tijdens een afwezigheid van mijn vader, overnacht en door middel van een beetje garing, een appel er by kreeg en dat daar een kortstondige vreugde in hem was (hij had het best mogenlijk door). Daar groeide wilde frambozen, wij voerden eendjes in de vijver, vlak agter het huisje en kogte lange drop bij een huis winkel waar een zwarte hond ons trotseerde. De reuk van vyvers,boter bloemen en het lente blijft in je neus zitten en komt af en toe weer terug en dan denk ik aan “ het landje “.


Mijn herinneringen zijn beperkt tot vijf jarige leeftyd toen de familie na Afrika is vertrokken. Nu, een en vijftig jaar later, na aanleiding van Kees z`n portret, een terug blijk na mijn kleuter jeugd.

Uiterwaardenstraat uit die tydperk was een vryheids straat waar, als kind van vier of vijf ging je voor je moeder na de winkel om melk te halen. Rond loopen, na de speeltuin, de trem depot waar je koustokjes kon koopen. Heen en weer eerst na de kleuterschool waar je besig werd gehouden om moeders leven ietwat rustiger te maken. Slee rijden agter een auto vas gebonden een stuk of tien agter mekaar. Als jongens wisten wy wanneer iets van belang in de vullis bak werd weggegooid (een gasmasker uit de tweede wereld oorlog).

Vakantietyd, uitstapjes met melk en boterkoek vrylijk uitgedeeld. Zeemeeuwen voeren met stukjes brood vanuit de driehoog raam. Film vertooningen by een zaaltje naast de speeltuin waar ook een zandbak was en waarvandaan wij een keer ballonen loslieten in een massa van kleur en opwinding. Ruspers zoeken in plekken waar wij eigenlijk niet mogten.

Hoekwinkels waar als kind zijnde een ekstraatje aan je gegeven werd. Waar kryg je vandaag de slagter. Melkboer, groenteboer, bakker en de tabak winkel binne kleuter stap afstande vanaf de voordeur. Uiterwaardenstraat was een bezondere straat uit myn kleuter tyd en behoud z`n aantrekking als deel van wie ik ben ongeagt de huidige levens patronen die zig daar huidiglijk afspeelen.

Ik zal altyd thuis voelen in de straat waar myn vader in de zolder kamer nieuwe zoolen heeft geplakt en gespykert. Waar Roel ook met de melkboer z`n rondtes heeft gedaan, waar Hans met de kleeremakers zoon bevriend was die hem per ongeluk in z`n vinger knipte, waar de schillenboer z`n wagen luidens aankondigt en de straatorkest de vreugde bracht.

Uitenwaardenstraat is mischien niet bekend maar is tog deel van wie ik ben – een mens.

Geert van Koersveld - 15 december 2004

UITERWAARDENSTRAAT 0 TOT 5 AANGEVULD

De Wandelweg word al hoe meer een drie dimensionele beeld met het groeien van ingezondenden material. Na aanleiding van contact met Leon de Groot en Abel van Aalst moet er nog wat bijgevoegd worden.
Eerstens de Catharina Froebelschool waar ik ook op ben geweest. De groepsfoto van 1949 door Dick Speekman ingestuurd, toond ook mijn broer Roelof van Koersveld die zoals Dick in 1944 geboren is.

NOG EEN BEETJE WANDELEN
Eerst met onzen ouders zijn we op stap gegaan en onthou een roeiboot klub waar wij tussen de Amstel en de klub op de groen, wat afliep na de waterweg die hoogswaarschynlijk toegang gaf tot de Amstel, hebben gezeten en gespeeld. Het ondergang door het brugje door de Amstel wal zit ook nog in mijn hoofd.Later en een beetje ouer liepen we alleen rond, zoms in groepje, maar rondlopen deden we nogal veel.
Een van die excursies was met een groepje, die na de overkant van de Amstel ging om paling te vangen.Ik heb het in mijn hoofd dat we met de pond(?), waar je beneden zat, na de overkant gingen. Mischien is daar een kwaaijongen van ouds die hierop kan uitbreiden. Vraag niet of wij successvol waren ik heb een idee wij hebben ze gezien maar niet kunnen vangen.
De kleine pond kan ik onhouden als deel van het wandelen die wij met mijn vader deden. Wij kochten zoute drop aan de overkant van de Amstel en
en genoten weer de krusing en het terug stappen na huis waar moeder een tijdje voor haarzelf had genoten.
Ik heb ook een herinnering van kastagnes(?) zoeken en kan me net indenken dat de begraafplaas die bezorgde.Wij waren hiermee meer succesvol dan paling vangen.Daar heb ik zo vaagweg nog een beeld van en het moest gebruiklik zijn geweest voor de jongens van de tijd.
In dezelvde omgeving ben ik een keer op stap geweest langs de Amstel waar de zee padvinders (? ) bezig waren met een of ander viering en ik in een boot geholpen werd voor een vaartje op de Amstel. Vaag maar het zit er nog.
Wij zijn een keer onder toezicht van oudste broer Jantje gaan zwemmen. Wy (de tweeling) hadden groene thuisgebreide zwembroekjes. Als ik het goed onthou is het toegangs geld voor roomijs gebruikt en wij hebben ergens in vlak water in de Amstel de zwembroekjes nat mogen maken.
Wij woonde Uiterwaardenstraat 69 drie hoog en als ik het niet mis heb hadden wy buren met de van “Valkenaars” tegenover woonde “Le Bon? “ de naam Wiersma zit ook in mijn hoofd maar of dat onder buren waren of te niet kan ik niet zeggen.
Hier op leeftijd om en by vyf vond mijn moeder mij met een been over het ope raam roepend tot de kinderen op straat iets zoals”kijk is wat ik durf”. Moeder heeft mij kalmeerend genaderd, gegrepen en volgens haar een een goeie pak op m’n ........... gegeven.
Die zelfde lieve moeder deed geregeld drie hoog het overstapje van een balkon na de balkon van de buurvrou om iets te halen of koffie te drinken.Trouwens ik denk ook dat sinterklaas die roete gebruikte.
Mischien kan iemand duidelijkheid geven over iets wat mij knoesterig zit. Ik ben een keer na de melkboer geweest om wat ik denk pap in de fles te halen. Die heb ik per ongeluk op straat laten vallen. Kon je dat toen kopen of moest het melk geweest zijn?
Verder ga ik op het ogemblijk niet schrijven want daar is al genoeg om bij aan te knopen door die waar wy nog van moeten hooren .
Onthou dat het spelwerk, idioom en taal uit geheugen komt en het lezen die ik doe. Ik ben hier ver-engelst als ik dat mag gebruiken.
Lekkere zamenzijn op het Zuidelike Wandelweg,

Geert van Koersveld geb. 11 feb 1946 te Uiterwaardenstraat en trots daarvan.

24 januari 2004

Deze digitale gedenksteen is voor het gezin Brenner van Uiterwaardenstraat 69/3, mijn later ouderlijk huis.
Gegevensbron: www.joodsmonument.nl

Salomon Brenner »
Elizabeth Brenner-Boutelje »
Ronald Bernard Brenner »
 

BESEF

Hier gespeeld en nooit geweten,
Nu bekend, de angst, de kreeten,
Van vader, moeder, kind.

Opgesloten, weggenomen,
Nooit weer gezien,
Niet teruggekomen.

Omdat wij weten,
Zullen wij niet vergeten,
De angst, de kreeten,
Van vader, moeder,kind.

(argumatrix 2005-10-18)

omhoog

Terug naar de vorige pagina <<