Ingezonden bijdrage van Rob Tromp

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Nederland

Pagina van Rob Tromp

Zombies op Zorgvlied

De foto is van de zesde klas Prof. Gunningschool, ik denk uit 1972. Ikzelf ben die jongen met dat lange blonde haar die met zijn hand zijn hoofd ondersteund. Was toen waarschijnlijk al lui aangelegd. De andere foto is van de toenmalige lerarenstaf van de Prof. Gunningschool. Hoofdmeester Drupsteen was berucht bij ons en ik denk dat veel mensen die op deze school hebben gezeten er nog wel een paar zullen herkennen.

Ik woonde in die tijd met mijn ouders in de Zomerdijkstraat op nummer 1, recht tegenover de Maranathakerk. Mijn ouders waren bevriend met de koster en zijn vrouw zodat ik geregeld in de kerk te vinden was. Jarenlang in de vakantie de konijnen verzorgd van de kindercrèche, geholpen in de bibliotheek met boeken terugzetten en oppassen op de kinderen van de koster. Wat mij verder als kind goed is bijgebleven van die tijd is o.a.de Floriade bij de Rai, na schooltijd met ze allen erheen en over het hek klimmen. Springen op het luchtkussen, glippen in de kabelbaan, alles was leuk zolang je maar niet hoefde te betalen. 's Avonds met de fiets naar Zorgvlied, over het hek om appels en pruimen te pikken bij een huis naast Zorgvlied. Op een avond in het donker hoorde we voetstappen over het grindpad, en iemand riep "een zombie". Nooit waren we zo snel over het hek gekomen als toen. Thuis in de Zomerdijkstraat kwam ik zelfs tot de ontdekking dat mijn fiets nog bij Zorgvlied stond. Had ik de hele weg naar huis gerend.

Verder gingen we vrijdag met een groepje schoolvrienden geregeld naar de kauwgomfabriek op het industriegebied over de Utrechtse brug. De werknemers die naar huis gingen voor het weekend mochten uit een ton bij de uitgang een behoorlijk grote zak kauwgom meenemen. Vaak gaven ze die aan ons. Geweldig grote bellen kon je blazen van 25 stuks kauwgom, ademen ging wat moeilijker.

Ook heb ik eens samen met een vriend achter de rododendrons van de Maranathakerk, onder een stenen trap, de buit gevonden van een inbraak. Elektrische telmachines en schrijfmachines etc. Via de politie hoorde mijn vader dat de buit was gestolen bij een school vlak bij de Apollolaan. Mijn vader heeft toen deze school gebeld om door te geven dat wij, twee jongens van 12 jaar, zo keurig aangifte hadden gedaan, maar niet eens een bedankje hadden gekregen. De directeur van de school vertelde dat de politie had gezegd dat ze de zaak zelf hadden opgelost. Van deze school hebben wij toen een uitnodiging ontvangen om langs te komen met onze ouders. Thee met gebak en als klapstuk kregen we elk een mooie rubberboot met peddels. Vaak gingen we roeien en vissen op de Amstel.

Tegenover ons in de atelierwoningen woonde toen Jan Wolkers. (Ik weet niet zeker of het het huis van Gerrit van der Veen was, de verzetsheld. Nog moet ik altijd aan hem denken tijdens de dodenherdenking). Wij moesten altijd erg lachen om de vrouw van Jan die er voor toen erg "hip" uitzag met vaak twee verschillende kleuren panty's, rood en groen bijvoorbeeld.

Amsterdam was mijn stad en Zuid mijn buurt, al mijn vrienden woonde er behalve Bouke, die verhuisde naar Friesland. Helaas wilden mijn ouders ook graag een tuintje en toen ik 15 jaar werd verhuisden mijn ouders naar Hoorn. Meer dan verschrikkelijk vond ik het daar, maar één gracht, geen trams (moest ik fietsen met harde wind) en ze praten ook een heel raar taaltje. Uiteindelijk toch nog goed gekomen, en heb ik mijn vrouw daar gevonden (of zij mij natuurlijk). Nu woon ik in Koedijk, of all places. Dicht bij Alkmaar en lekker snel in Amsterdam als ik zin heb. Maar, ooit kom ik terug als het werk gedaan is. Dwalen door Amsterdam met zijn grachten is tenslotte toch een van de mooiste dingen om te doen.

Groetjes

Rob Tromp, 28 juli 2004 - e-mail: tromprob@tiscali.nl 

omhoog

Terug naar de vorige pagina <<


Vergroot


Vergroot