279 - In de schaduw van de Wolkenkrabber
Fragment uit de gelijknamige thriller In de schaduw van de Wolkenkrabber, Michiel Nooren en Cécile Sanders. Uitgeverij Boekscout. Soest 2013.
(**) Na de gezamenlijke douche bleef ze zijn gids. De tocht ging naar een restaurant in de naburige Maasstraat. Hoewel het nauwelijks waaide, joegen er wolken langs de maan. Hij liet zich rechtsaf leiden, tegen zijn reflex in om de stoep aan de linkerkant te nemen die direct naar zijn eigen huis leidde. Het incident versterkte zijn gevoel van overgave. Ze hield hem dicht tegen zich aan terwijl ze voortstapten. In de nachtelijke kou leek het plein met zijn kale vegetatie kleiner dan normaal. Enkele jongeren hingen op een bank en even liepen Marjan en hij door de zoete geur van hasj.
Aan het eind van het plein staken ze over, draaiden eensgezind eerst links, dan rechts, om voort te gaan met de Wolkenkrabber theatraal in de rug, zoals Ted opmerkte toen hij zich omkeerde om een gevallen zakdoek op te rapen. Hij integreerde weer met Marjan en zweefde verder. Al die tijd zweeg ze.
Het was beter geweest als ze daarmee was doorgegaan en voor een keer niet had toegegeven aan haar babbelzucht. Ze waren halverwege de straat, bij een olievat op de stoep waarin een kwijnende plant stond, toen ze zei:
'Het restaurant zal blij zijn dat het twee bekende schrijvers tegelijk te gast heeft. Ze mogen ons wel een fles van het huis aanbieden.'
De roes die zij hem gaf, was nog sterk genoeg om een spottende reactie te smoren, maar de vanzelfsprekendheid waarmee hij van haar gezelschap genoot begon te verdampen in het maanlicht. Tegen de tijd dat ze het rumoer van het restaurant binnenstapten, was hij weer de worstelende persoon die dikwijls andere mensen enige tijd gelukkig maakte, maar zelden zichzelf.
Marjan werd door de restauranthoudster met zoenen begroet. Toen ze Ted voorstelde als befaamd kinderboekenschrijver kreeg hij er ook twee. De vrouw ging hen vervolgens voor naar een tafel voor het raam en bood wijn aan van het huis. Ted moest toegeven dat het een exquise fles was. (**)