
Het Landje 2 april 2006 - richting RAI

Het Landje 2 april 2006 - gezien richting Europaplein

Het Landje 2 april 2006 - richting Gaasterlandstraat

Het landje 2 april 2006

Het landje 2 april 2006

Het beeld van de eenzame fauteuil in een modderpoel is een
beeld van vroeger

Eenzame fauteuil nader bekeken

Het landje 2 april 2006 richting A10 (vm Ringspoorbaan)
HET LANDJE ZOALS HET WAS

Het Land(je) 1935 - kaartje ter beschikking gesteld door
Richard Keijzer

Het Landje in 1960 - foto Saskia Kalkman - Loman

Eric Hendriks in de vijftiger jaren op Het Landje
Eric
Hendriks schrijft:
" Maar we waren ook vaak te vinden op het landje, waar nu de
RAI staat. Fikkie steken en aardappels poffen was een favoriete bezigheid.
Achter het landje lag het moeras. Je mocht er niet komen omdat daar
"enge mannen waren, maar dat heeft ons er nooit van weerhouden om er boomhutten
te bouwen.
Achter het moeras kwam je op de Wandelweg waar de voetbalvelden waren. Daarachter lag de
oude spoordijk waar hele mooie takken op groeiden om speren van te maken.

Oefening van de Amsterdamse ruiterij op Het Landje - 13
april 1947

Vakantie op Het Landje 1947
Evert Rulf schrijft:
" Neen, op vakantie gaan zat er in 1947 nog niet in en het was juist zo een
schitterende zomer. Dus dan maar naar de vakantieschool op het landje. Wat me daarvan is
bijgebleven? De rillingen over mijn rug bij het verplichte drinken van de karnemelk.
"

Het landje gezien richting Zorgvlied - 1959

Rivierenlaan in aanleg achtergrond Het landje

Jos Wiersema als peuter op Het Landje tegenover de
Scheldegarage - zomer 1954
DE NABIJE
TOEKOMST
Nieuw theater van Joop van den Ende
Het theater wordt gesitueerd in de Zuidas, langs
de A10 op de voormalige locatie van de Hoge School van Amsterdam, op steenworp afstand van
station RAI. Het theater maakt deel uit van een herontwikkeling van het plangebied
Kop Rivierenbuurt in het stadsdeel ZuiderAmstel. In het plangebied zijn naast
het musicaltheater ook woningen en kantoren opgenomen. De voorstellen passen in de
ontwikkelingsplannen van de gemeente om de Zuidas tot een levendig stadscentrum te
ontwikkelen.
Van den Ende heeft al jaren de wens een musicaltheater in Amsterdam te realiseren.
Het ontwerp van het musicaltheater inclusief plein en ondergrondse parkeergarage wordt
momenteel uitgewerkt door de architectencombinatie Jo Coenen & Co Architecten en Arn.
Meijs Arch BV. In de plannen en het ontwerp wordt rekening gehouden met de randvoorwaarden
welke zijn opgesteld door het Stadsdeel ZuiderAmstel om verkeers- en geluidshinder te
voorkomen.
Het theater zal plaats bieden aan circa 1850 bezoekers.
Het streven is dat het theater in 2007 zijn deuren opent voor de eerste voorstelling.

Dit waren de plannen
REACTIES OP DIT ARTIKEL
Naam: lisa SENS
Email: lisasvl@hotmail.com
Land: France
Het Landje...dat is lang geleden. Even diep
graven in mijn herinneringen.
Het landje, daar gingen wij op avontuur in het begin van de jarig vijftig, we waren zo'n
8, 10 jaar, een klein groepje uit de Zoomstraat, vlak achter de Scheldestraat. Eigenlijk
vond mijn moeder het niet zo leuk, ze was altijd bang dat er wat zou gebeuren. En helemaal
aan het eind, bij de bosjes, daar mochten we niet komen, want daar waren boze mannen en
het verhaal ging rond dat er een jongetje vermoord was.... Eigenlijk was heel spannend,
juist omdat het eigenlijk niet mocht. We gingen vuurtjes stoken, tennisballen zoeken en
bosviooltjes uitgraven voor in de tuin, er was altijd van alles te vinden. Elk jaar was er
circus, Circus Krone, met 3 pistes, waar nu de RAI straat. We hingen rond om de wagens,
misschien konden we een blik van de tijgers opvangen, joei! Als het afgebroken werd,
gingen we centen zoeken, het lag vol met kleingeld dat uit de zakken van de toeschouwers
gevallen was.
Eigenlijk mochten we ook niet tot aan de Dijk, maar dat deden we toch, we klommen naar
boven om tussen de 2 heggenrijen te lopen, de hele Dijk af tot aan de Boerenwetering en we
zaten uren te kijken naar het grote land erachter in de diepte, zo veel boerderijen en
sloten waar de zon zich in weerspiegelde, volkstuintjes en de Zuidelijk Wandelweg waar de
fietsers gingen en waar we in het voorjaar bloeiende wilgekatjes plukten. 's Winters, als
het vroor, gingen we schaatsen op de Boerenwetering en dan gingen we veel verder dan de
Dijk, dan mocht het wel... Ik kan me herinneringen dat er een soort overstroming was in de
Scheldestraat door hevige regenval, de hele straat, die nog kinderhoofdjes had, stond
blank en ook een stuk van het Landje. Ik was zo bang dat het landje zou verdwijnen; in
Zeeland, tijdens de watersnoodramp, was toch ook alles ineens weg, maar mijn vader zei dat
het zo'n vaart niet zou lopen.
Inderdaad, het Landje is niet verdwenen door de overstroming maar door het
bouwen van de RAI.
Naam: Bram Mulder
Email: a.a.mulder@quicknet.nl
Fijn verhaal over he "Het Landje", Paul.We kennen
elkaar nog niet persoonlijk, maar ik neem toch de vrijheid je bij je voornaam te noemen.
Ik heb heerlijke herinneringen aan vroEger, als ik aan "Het Land" (zo noemden
wij dat destijds), denk. Hieronder nog een paar regels daarover, die ik uit mijn geheugen
kon opdiepen. Ja, als ik het met mijn broers (86 , 83 en zelf 78) over "Het
Landje" heb, praten wij over "Het Land". Wij zeiden altijd: "We gaan
op Het Land spelen". Dat land was dan óók tussen de Rivierenlaan en de Amstel. Je
had toen nog de Kunstzijdefabriek, die aan de Amstel stond. Wij speelden daar in de
omgeving en bouwden er ook hutten en piepten er ook aardappels. Wij kregen soms brood en
een fles thee of melk mee voor de hele dag. Als de fluit van de Kunstzijdefabriek ging,
moesten we naar huis. Ik weet nog, dat ik er een kunstschilder zag, die de omgeving
schilderde, met spelende kinderen en de rioolputten, die nog hoog boven het wegdek
uitstaken. Ik vond dat zó bijzonder, dat die man met een paar penseelstreken zomaar een
spelend kind tevoorschijn toverde. Ik zou weleens willen weten of er nog schilderijen van
bestaan. De Veluwebuurt moest toen nog worden gebouwd. Ik praat over de tijd van
1934-1940.Er waren toen ook nog huizen van de Rivierenbuurt in aanbouw. Wij kwamen in juni
1934 in de nog in aanbouw zijnde Eemsstraat wonen.Er lagen overal stapels hout en
kozijnen.Er waren ook verradelijke kalkputten, waarin de gebluste kalk lag opgeslagen, die
door de stucadoors werd gebruikt.De steigers waren van hout en de palen waren met
steigertouw aan elkaar gemaakt. Wij gebruikten afvalhout en steigertouw om het een en
ander te bouwen. Je kon ook lekker zitten in een stapel houten balken, waarin soms nog wat
ruimte was.De schilders zetten de kozijnen in de menie (loodverbinding); dat had een
speciale geur, die ik me nog goed kan herinneren. Vooral 's zomers kon je dat goed
ruiken.Drinkwater was er voor ons altijd in overvloed. Je moest wel oppassen, dat je niet
uit de "Vechtwaterkraan" dronk. Daaruit stroomde Vechtwater, dat voor de bouw
werd gebruikt.(Mijn moeder zei altijd:"Daar krijg je buikpijn van".De moeders
gingen ook vaak mee met hun kinderen. Er werden bloemen geplukt en vooral ook
"klitten", die we achterop de jassen van voorbijgangers gooiden; die dingen
bleven dan aan de kleding hangen.Op dat zelfde land werd 's zomers ook
"Gevliegerd". Er werden allerlei soorten vliegers opgelaten, die men meestal
zelf had gemaakt. Bij mij was altijd het probleem, dat ik nooit de goede lijm had.Velpon
kon je het beste daarvoor gebruiken, maar dat was nogal "duur", althans naar de
maatstaven van toen. In de oorlog stond daar in de buurt veel luchtafweergeschut. Als 's
avonds of 's nachts de geallieerde bommenwerpers overkwamen, op weg naar Duitsland, kwam
dat geschut in werking. Een hels lawaai was dat en gekletter van granaatscherven. Er waren
ook plaatsen, waar de zoeklichten stonden. Je zag soms zo'n bommenwerper "gevangen
zitten" in het kruispunt van enkele lichtbundels. Een enkele keer werd er een toestel
geraakt en zag je het in brand vliegen.(Daarover is elders ook al het een en ander
geschreven, dacht ik.) Op "Het Land" heeft in de oorlog een Duits lesvliegtuig
een noodlanding gemaakt.Ik zag hem al laag overvliegen en ben gauw de straat opgerend. Ik
zag hem landen en over de kop slaan.Meteen werd alles afgezet en het vliegtuigwrak werd
afgevoerd. De piloot bleef ongedeerd. Het was een klein incident in een toen al roerige
tijd. Enfin, ik ga weer te hard van stapel, merk ik. Ik stop ermee. Hartelijke groet !
Bram.
Naam: René van Loen
Email: rajvl@tiscali.nl
Het Landje, wij noemden het het Land want het was groot, zeker voor ons als kinderen.
Ik herinner me een mooi voorval. Samen met Danny speelden we op het land dichtbij de
Zuidelijke wandelweg. De sloot daar leek droog te staan en was begroeid met gras en
onkruid. Danny sprong er nietsvermoedend op en zakte tot aan zijn hoofd in de prut. We
hebben hem er met elkaar uitgetrokken. Daarna lopend naar huis (wat stonk hij!) waar het
dienstmeisje - Claartje - hem op straat helemaal uitkleedde om de modder niet op 'haar
schone vloer' te krijgen! Danny werd later hoogleraar semitische talen. Dat hebben we toen
dus ook gered ....
Naam: Ruud Jansen
Email: ruudenlia@wanadoo.nl
Ik geloof dat er wel tien landjes zijn geweest aan de rand
van Zuid. Bij de Rivierenlaan, achter het de Mirandabad, bij de Scheldestraat, aan de
Stadionkade (heuveltjesland), achter het Amstelstation, aan de zijkant van het Olympisch
Stadion en dan vergeet ik er misschien nog wel een paar. Tijd voor nog een verhaal over
"het Land". Voor ik het vergeet. Ruud .

|