Ingezonden bijdrage van Max van der Glas

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Max.C.van.der.Glas (1938-2016)
(Natanya Israël)

index Max

De decembermaand

Nu het einde van het jaar nadert en de dagen korter worden, is het, voor je het weet, "Sinterklaas" en "Oud en Nieuw" die weer voor de deur staan. Nostalgische gevoelens bekruipen mij als ik daar aan denk, want de laatste Sinterklaas is al weer zo'n kleine 25 jaar geleden dat ik die heb meegemaakt, terwijl de Nieuwjaarsviering ook al weer zo'n 15 jaar geleden voor het laatst was. Ja, het is wel 'n verschil of je oud en Nieuw in het Midden Oosten viert of gezellig in ons koude kikkerlandje aan de Noordzee !!
Uiteraard weet men hier niets van het bestaan van de Goedheiligman af, die met zijn cadeautjes van schoorsteen tot schoorsteen trekt, waar moeders de hete chocolade schenken met zo'n beschuitachtig koekje er bij en de kleine kinderen met rode wangetjes en bonzende hartjes wachten op wat er komen gaat. En als ze al dan eens 'n beeld zien op de T.V, van de Sint op zijn paard,. dan denkt men met de Kerstman te maken te hebben en die zijn slee vergeten heeft. Oh ja, Kerst, dat valt ook nog tussen 5 en 31 december en ook daar heeft men vanuit de verte over horen vertellen, want echt gevierd worden deze, ozo gezellige dagen niet, althans niet in het overgrote deel van het Midden Oosten. Opgetuigde kerstbomen met flonkerende ballen er in, de half verscholen chocoladekransjes die aan de takken hangen en half verborgen zijn door de lametten, nee, die kom je ook hier niet tegen. Ja, wel eens een kerstboom met lichtjes er in, maar daar houdt het dan ook mee op. Geen in paniek geraakte mensen die op het allerlaatste moment nog wat in huis moeten halen, omdat ze denken dat er niet genoeg te eten is als de familie komt, of nog 'n cadeautje moeten kopen voor 'n vergeten persoon. Men probeerd hier wat te doen in de hotels en bars om de omzet te verhogen, maar nee, 'n Arabier of 'n Jood met 'n rode puntmuts op........dat is het toch niet. Persoonlijk vind ik het lachwekkend en tot schrik van mijn vrouw, laat ik dat dan ook duidelijk merken aan het puntmutsfiguur.
Tja, dan staat er opeens 31 december op de kalender en is het alweer de laatste dag van het jaar. Aan niets (buiten de kalender) merk je dat het jaar al weer om is, geen late kerstversiering die nog in de straten hangt, of etalages die alweer in orde worden gemaakt voor de uitverkoop, terwijl het te ontsteken vuurwerk, niet ergens opgeslagen in huis ligt, gereed om op 12 uur de lucht ingeschoten te worden.. Nee niets van dat alles.
DIT zijn dingen die ik toch wel mis !!! Dan komen, zoals ik al schreef, de nostalgische gevoelens weer naar boven en zie de tijd van weleer aan mij voorbij gaan waarin ik deze tijd ten volle genoot. Van oliebollen en appelflappen kon ik niet genoeg krijgen en hoe lang stond ik niet buiten op de veranda in de ijzige kou, met mijn broertje, om na iedereen gezoend en 'n gelukkig nieuwjaar gewenst te hebben, met de pannendeksels tegen elkaar te gaan slaan en er zoveel mogenlijk geluid uit te halen, later met de neus tegen de ramen in de voorkamer om naar de gillende keukenmeiden en de rotjes te kijken die door de groten afgestoken werden, want voor kinderen was dat toen veels te gevaarlijk. Later toen we wat groter waren mochten we zelfs de straat op, (maar wel in de Vechtstraat en voor de deur blijven, werd er dan bij gezegd) nadat we ook eerst de buren ook 'n gelukkig nieuwjaar gewenst hadden. Zo tegen enen gingen we dan weer naar binnen, waar de spelletjes zoals, Halma, Monopoly, het Voetbalspel, e.d. weer werden hervat. Maar.....laten we ook de alom gewaardeerde "sjoelbak" niet vergeten, die bijna in ieder huis aanwezig was en vaak traditie en een van de hoogte punten van de avond was.
Ik weet dat het tegenwoordig anders gaat, omdat de kinderen zonodig een van de gezelligste dagen van het jaar, die van ouds her in familie en vriendenkring werd gevierd, perse met hun vrienden buiten de deur of in de stad moeten vieren,wat jammer is, want het schept toch 'n bepaalde band in de familiekring.
IK denk er nog vaak aan, met heel veel plezier, evenals velen van mijn leeftijdgenoten die deze herinneringen ook koesteren.
Groeten uit het M.O. en voor U allen hoop ik, dat deze decembermaand, 'n blijvende herinnering mag worden.
 
Max.C.van.der.Glas.

omhoog 

Terug naar de vorige pagina <<