Ingezonden bijdrage van Max van der Glas

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Max.C.van.der.Glas (1938-2016)
(Natanya Israël)

index Max

Van Paul (Vlaanderen) tot Paul (Gellings)

Als kind luisterde ik al graag naar de radio en dan speciaal de hoorspelen, waarbij je zo heerlijk weg kon dromen en je bij voorbeeld in een of ander dorp kon wanen in Engeland, waar Paul Vlaanderen weer in 'n misdaad verwikkeld was geraakt en deze probeerde op te lossen, met Ina aan zijn zijde. Waar de wind altijd om de huizen scheen te waaien, paarden getrappel en mist nooit schenen te ontbreken, evenals de dichtvallende deuren.
Ruim negen minuten heb ik zitten luisteren naar het gesproken feuilleton "Hardop dromen op straat" van Paul Gellings en als hij uitverteld is denk ik bij mij zelf, "ga nou door", maar Paul luistert niet en het beeld wordt zwart .
Ik sluit mijn ogen en zie de net voorbij gegleden straten van de Rivierenbuurt weer voorbij gaan, de Churchill-laan, de Maasstraat, de Volkerakstraat. Net als vroeger, denk ik bij mij zelf, alleen nu met beelden er bij.
Als ik mijn ogen nog steviger dichtknijp, komen de huizen uit mijn jeugd weer tot leven, eerst vaag, maar steeds duidelijker zie ik ze weer voor mij. Plotseling gaat een van de deuren open en verschijnt er 'n jongetje in beeld, die naar mij wenkt. De contouren herken ik toch steeds duidelijker, tot dat ik duidelijk zie dat ik in de Kromme Mijdrechtstraat sta, en mijn vriendje Tommie naar mij zwaait. "Kom, roept hij, ik heb 'n nieuw treinstel, laten we daar mee gaan spelen. Ik durf mijn ogen niet te openen, bang als ik ben, om deze beelden te verliezen. Ik haal diep adem en ruik de verflucht die altijd bij hun thuis hing, omdat zijn vader schilder was en de daar voor benodigde attributen altijd in het halletje stonden als je binnen kwam. Als ik naar binnen wil stappen hoor ik Bennie roepen, "hier in de Geleenstraat is het veel leuker" en als ik mij omdraai, zie ik de hoge portieken aan de rechterkant als ik de hoek om kom vanuit de Maasstraat. Flitsende beelden, waar ik tussen heen en weer geslingerd word, want ook de Biesboschstraat met Hennie zie ik langs gaan, evenals de Dintelstraat, net om de hoek van de Rooseveldtlaan, waar de zuster van mijn moeder woonde. Zo zit ik zeker 5 minuten lang onbewegelijk voor mijn P.C., ogen gesloten, terwijl de halve Rivierenbuurt aan mij voorbij trekt. Vriendjes en vriendinnen weer tot leven komen, ik hun stemmen weer hoor en zelfs in de Vechtstraat hoek Trompenburgerstraat een volgeladen wagen van de Amstelbierbrouwerij zie, met 2 van die kolossale Belgische paarden er voor, waarvan er een staat te piesen en het schuimend vocht in de goot loopt, en waar ik vanuit mijn ooghoeken zie, dat 'n meisje op 2 hoog er met open mond naar staat te kijken. Tot dat ik de stem van mijn vrouw hoor, die mij toe roept, "Heeee, dromer wordt eens wakker en help mij met de boodschappen uit te pakken en weg te zetten" !!
Plotseling zit ik weer in de tegenwoordige tijd en roep naar mijn eega, "ja schat, ik kom", terwijl ik denk, had nog maar even weg gebleven, want innerlijk had ik nog wel even verder willen dromen.
Nu maar hopen dat Paul vlug met delen 6, 7 en 8 komt.
Ik ben er klaar voor !!

Max.C.van.der.Glas.
februari 2008

omhoog

Terug naar de vorige pagina <<