Ingezonden bijdrage van Gerda Bijlsma - Klaasen

Terug naar de vorige pagina <<

 

index ingezonden

Nederland

Pagina van Gerda Bijlsma - Klaasen

OUDE IJSELSTRAAT EN GELEENSTRAAT

Mijn vriendin Joke Dinkgreve - Nagel, haar zus Marja Wieffering - Nagel en ik Gerda Bijlsma - Klaasen zijn een dagje wezen wandelen in de Rivierenbuurt. De buurt waar we zijn geboren en getogen.

Het toeval is dat we beiden in de Oude IJselstraat zijn geboren. Zij op nummer 4 tegenover het korfbalveld en ik op nummer 40. Wij kwamen bijna nooit in het stukje straat tegenover het korfbalveld. Je bleef en speelde in je eigen stukje straat, en ik geloof dat iedereen dat deed. Mijn moeder deed boodschappen bij juffrouw Breek de Sparwinkel op de hoek, waar de boodschappen werden opgeschreven en ze eens per week betaalde. We hebben voor de woningen nummer 4 en 40 gestaan en de trappen opgelopen. Het leek toen je kind was groter dan dat het in werkelijkheid is. Ik weet nog dat de buurvrouw die in het benedenhuis woonde, de trap altijd onder controle had. Je mocht niet roepen, niet stampen, zachtjes op de trap lopen en geen spullen in het trappenhuis laten staan. Mijn moeder mocht wel de kinderwagen in het kleine halletje zetten (we hadden toen zes kinderen).
Mevrouw Keurs (of Qeurs) hield alles in de gaten en je had niet de moed om je niet aan de regels te houden. Wij woonden op nummer 40 twee hoog.
Op woensdag kregen we van mijn ouders vijf cent en daarvan kocht ik dan zwart-wit in een puntzak bij de drogist onder de galerij op het Victorieplein. Die zwart-wit was heel donker en heel zout, heerlijk.
Op de hoek was het wolwinkeltje en boven dat winkeltje woonden de zusje Anneke en Marijke van Duuren. Zij waren mijn vriendinnen, zij waren een van de eersten die TV hadden en op woensdag keken we dan naar bijvoorbeeld "Morgen gebeurt het" of "Okki Trooi".
Aan de overkant woonde Margreetje, zij was niet katholiek en als ze naar de openbare leeszaal aan het Coöperatiehof ging dan ging ik wel eens stiekem met haar mee. Ik mocht daar niet komen want wij waren katholiek en als we dan op de Amstelkade waren liepen we apart naar huis.
Van het huis in Oude IJselstraat kan ik me nog herinneren dat er in het plafond in het halletje een luik was. Mijn moeder bewaarde daar altijd de Sinterklaascadeau's.

In 1960, toen ik bijna 13 was, zijn we verhuisd naar de Geleenstraat. We hadden inmiddels zeven kinderen. De woning werd veel te klein, we kregen in de Geleenstraat een zeskamer woning. We woonden op nummer 57 drie hoog en ik heb achteraf wel eens medelijden gehad met de benedenburen die ineens te maken kregen met een een groot lawaaiig gezin, waarvan de kinderen zo langzamerhand in de puberteit kwamen. Ik heb daar gewoond tot ik achttien werd.
Joke en ik hebben ook op de St. Catharina kleuter- en lagere school gezeten, maar zonder dat we dat van elkaar wisten.
De Lagere school had twee ingangen Joke zat aan de ene kant van de school en ik aan de andere kant. Dit heeft te maken met de functie van de vaders hoorden wij. Als je vader ambtenaar was of politieman dan hoorde je blijkbaar bij de 'elite' en als je vader een 'lagere' functie had dan hoorde je zeker bij het lagere volk. Ik weet het niet zeker maar voor de splitsing zal wel een reden geweest zijn. De lagere school is afgebroken net als de Thomas van Aquinokerk, Er staat nu een nieuwe school en op de plaats van de kerk staan nu appartementen, maar het exterieur van de kleuterschool is niet veranderd, ook de trappen en enkele ruimtes zijn nog onveranderd gebleven.

Later zaten Joke en ik op de Sancta Maria Huishoudschoolschool in de Frans Halsstraat, waar we de opleiding kinderverzorgster hebben gevolgd. We zijn pas vriendinnen geworden toen we stage gingen lopen in kindertehuis Amstelstad in Horn Limburg. Nadat we weer in Amsterdam terug waren was het toeval dat we ook samen werden aangenomen als kinderverzorgster in Kindertehuis Amstelstad aan de Prinses Irenestraat. Ik ben daar eerder weggegaan omdat ik ging trouwen. Ik ben in Purmerend gaan wonen en zij later ook. Ik woon nog steeds in Purmerend en zij in St Pancras maar we zijn altijd vriendinnen gebleven.

Ter nagedachtenis aan het gezin Parser
gewoond hebbende Oude IJselstraat 40/2

bron: www.joodsmonument.nl

Joseph Parser »
Amsterdam, 8 juli 1876
Sobibor, 5 maart 1943
Gezinshoofd
Kaatje Parser-Bacharach »
Wageningen, 30 mei 1879
Sobibor, 5 maart 1943
Echtgenote

Gerda Bijlsma-KLaasen
dbijlsma (ad) xs4all.nl

omhoog

Terug naar de vorige pagina <<