INHOUD
KROMME
MIJDRECHTSTRAAT E.O. 1948 - 1960
Ik ben in mei
1948, ik was toen zes jaar, in de Kromme Mijdrechtstraat
komen wonen. Wij betrokken de woning op nr. 81/1, een
vierkamer woning.
Boven ons, op 2 hoog, woonde de familie Mulder, bestond uit
een moeder, twee dochters, Joke en Nellie, en een zoon Fred,
waar de vader was, is mij niet bekend. Daarboven woonde een
oudere man met zijn dochter, zijn naam Prantl. Met deze
mensen hadden wij weinig contact. Onder ons, in het beneden
huis woonde de familie Zwankhuizen, vader Ad, moeder Aatje,
kinderen, Maartje, Kees en Ada, daar hadden wij meer contact
mee.
Heden - Kromme Mijdrechtstraat 81
Foto:
Google Streetview
De vader des huizes was één van de weinige straatbewoners
die een auto had. Het was een oud beestje, maar toch. Zij
hadden nog meer familie in de straat wonen, n.l. zijn ouders
op 77/1 en zijn zuster met haar gezin op 89/1, de familie
Broenland.
Naast ons in het beneden huis, nr. 83, woonde de familie
Cosse, vader, moeder en vijf kinderen, t.w.: Kitty, Carla,
Loes, Pim en Ada. De vader(Wim) werkte bij een winkel in
elektrotechnisch installatiebureau in de Rijnstraat, de naam
is mij ontschoten, maar de winkel was naast de schoenwinkel
van Matto. Bovendien had de man een muzikaal gehoor, hij
speelde n.l. piano zonder één noot te kunnen lezen, alle
buren konden “meegenieten”. Met Loes kreeg ik later
“verkering”.
Op 85/3 woonde een familie, ik weet hun naam niet meer, waar
ook een lilliputter in huis was, dat viel toen wel op, zijn
naam: Bennie.
Klaas Lanser vertelde dat Adrie
van Oorschot, komende vanaf de Amsteldijk, rechts woonde,
helaas, het was links en wel op nr. 88/3, het was tegenover
ons, ik kwam daar veel over de vloer, televisie kijken op
zaterdagavond,want wij hadden nog geen tv. Hij was
cabaretier en zijn pianist woonde naast ons op nr. 79/h,
Justus Jesayes, een echte heer.
Adrie van Oorschot had drie kinderen, zoon Jonti, dochter
Mieke en nakomer zoon Kees. De familie is later verhuisd
naar het Roelof Hartstraat. Boven de familie Jesayes,
dochter heet Evelien, woonde de familie Barend, ook een
gezin met vijf kinderen, één van de kinderen, Peter, speelde
ik regelmatig mee. Ook tegenover ons huis, op nr. 90/2,
woonde de familie van Hoek, vader Leo, moeder Annie, dochter
Ria en zoon Leo, met Leo trok ik dagelijks op en wij zijn
dan ook hele goede vrienden geworden, heden ten dage nog.
Wij beschouwen elkaar als familie.
Op nr. 92/h woonde mevrouw Goldstaub met haar zoon Pieter en
dochter Evelyn en daarboven op de eerste verdieping woonde
de heer en mevrouw Nuszbaum, wij gingen daar met een aantal
kinderen op woensdag- en zaterdagmiddag regelmatig televisie
kijken. De heer Nuszbaum had voor die tijd een opvallende
auto, n.l. een Chevrolet Bel-Air. Een echte “Amerikaanse
slee”. Ook aan de overkant woonde de familie Roels met vier
of vijf kinderen, twee namen herinner ik mij nog, zoon Jos
en dochter Ankie; zij woonden op nr. 86/h, op 84/h woonde
Hetty Cassa en op 84/2 Ineke Geertsema, haar vader werkte op
de Amsterdamse Muziekschool.
Als je dan verder in de richting van het plein liep, kreeg
je aan je rechterzijde op nr. 69/h de woning van ene Hennie,
een moeder van een tweeling, waarvan het gerucht ging dat
zij “de hoer speelde”. In het benedenhuis op nr. 65 woonde,
haar naam is al vaker genoemd, de vrouw die men “Dikke
Marietje” noemde, onafscheidelijk met haar hondjes
op de fiets. Over haar werd wel verteld dat zij vaak te
vinden was in een bepaalde kroeg op de Zeedijk. Boven haar
op de derde etage woonde de familie Sloof, vader, moeder en
twee zoons, later kwam er nog een nakomertje, een meisje. De
twee jongens, Wim en Meindert, hij werd ook wel Broer
genoemd, waren de schoffies van de straat en haalden
regelmatig rottigheid uit. Naast de woning van Dikke
Marietje was het schildersbedrijf van familie de Smale, één
van hun kinderen, Theo, is toen omgekomen bij een
motorongeluk, zij waren op weg naar een motor-crosswedstrijd
waar Frits en Rob Selling aan meededen. De familie Selling
zat met hun werkplaats annex garage naast het bedrijf van de
Smale. Later hadden zij, achter in de straat, vlakbij de
Amsteldijk, twee winkels in gebruik en daarna de voormalige
autoshowroom van DKW, later AUTO-UNION, op de hoek van de
straat en de Amsteldijk.
Naast voornoemde winkels zaten nog twee winkels n.l. de
winkel van van Vilsteren,
de man heeft ooit bij ons thuis een gashaard aangesloten, en
de melkhandel van Karneworf. Mevrouw Karneworf ventte in de
straat de melk uit en riep als zij aan belde: “Mello”, haar
heb ik regelmatig geholpen tijdens de schoolvakanties. Dan
was daar nog de krantenbezorger van Het Parool, de man riep
altijd luidkeels, als hij aanbelde: “HET PAROOL”, als je
doof was kon je nog horen; zijn naam Spiegelberg, woonde aan
de evenzijde van de straat; met zijn zoon, Jopie trok ik
regelmatig op. Vlakbij het plein woonde de
familie Nooy van het
Amsterdams Volkstoneel, daar tegenover was de drogisterij
van Muller, en geen Mulder, aardige man, liep altijd in een
stofjas. Hij woonde zelf op het plein op driehoog naast de
tramremise, ook op het plein was een sigarenwinkel,
daartegenover zat een groentehal van Joop la Grouw, hij
verhuisde later naar het August Allebéplein en begon een
nachtwinkel. De groentehal werd overgenomen door Tabak die
later verhuisde naar de Van Woustraat. Op de hoek van de
Lekstraat zat slagerij Buitenman en daarnaast een
schoenmaker, die ik wel eens hielp met het bezorgen van
gerepareerde schoenen aan de klanten. Op de hoek van de Kr.
Mijdrechtstraat en de Waverstraat zat een bakkerij, waar met
“luilak” altijd de luilakbollen werden gehaald, op de hoek
schuin tegenover de bakker zat een kruidenier en daarnaast
in de Waverstraat zat een slagerij, La Viande, ik weet nog
dat mijn moeder daar veelal het vlees kocht en niet bij
Buitenman, daar was de kwaliteit een stuk minder, volgens
haar.
Op de hoek van de Lekstraat/Gaaspstraat zat een koffiehuis;
in dezelfde straat, tegenover de speeltuin woonde de leider
van het Coctail Trio, Ad v.d. Gein, verderop inde
Gaaspstraat, vlakbij de Uiterwaardenstraat, zat een slagerij
waar mijn moeder balkenbrij haalde, was toen zijn
specialiteit.
In de speeltuin, heb ik, als zoveel kinderen uit de buurt,
veel tijd doorgebracht. In de Lekstraat zat een kleine
boekwinkel en op de hoek van de Lekstraat/Vechtstraat zat de
kapper, Westerbork, waar mijn vader en ik altijd kwamen. Als
je dan door loopt naar de Rijnstraat, krijg je een aantal
winkels die Klaas Lanser al noemde, rechtsaf de Rijnstraat
zaten daar ondermeer twee ijssalons, de één heette “La
Stella”, echte Italianen, de ander heette volgens mij “Joco”,
de eigenaar droeg een toupet, dat viel nogal op omdat dat
ding niet goed op zijn hoofd zat. Later is in dit pand een
wasserette gekomen. Voorbij “Joco” was de bekende
sigarenwinkel van Harry Sacksioni, met daarnaast de
bekendste bakker uit de buurt: Bartels, hier werd door ons
altijd het brood en aanverwante artikelen gekocht. Schuin
tegenover de bakker zat de alom bekende Jac. Hermans en de
ijzerwarenwinkel van
Seijffert, hij was de animator van de jaarlijkse
Sint Nicolaas optocht en de aanwezigheid van
Don Carlos. Als de je Rijnstraat,
vanuit de Lekstraat, links in gaat waren er naast de kerk
nog een aantal winkels w.o. de delicatessenzaak van Oet en
de huishoudelijke artikelenwinkel van Jaca, op de hoek van
de Rijnstraat/Trompenburgstraat was dan de Catharinaschool.
Op de hoek van de Gaaspstraat/Trompenburgstraat zat een
sigarenwinkel en twee huizen daarnaast zat een garage, die
helemaal doorliep naar de Kromme Mijdrechtstraat, tegenover
het plein. Naast die garage, een paar huizen verder, begon
de blinde muur van papierfabriek “Nestelroij”, die helemaal
doorliep tot aan de Amsteldijk; tegen deze muur hebben we
menig balletje getrapt, vooral samen met Leo van Hoek. Op de
Amsteldijk was de ingang van de papierfabriek met daarnaast
het consulaat van Honduras.
Ik ben op school gegaan in de Jekerstraat, de Vondelschool,
alleen de eerste klas, daarna naar een houten gebouw in de
Lekstraat voor de tweede klas, juffrouw d’Arnaud was de
onderwijzeres in beide klassen; dit was tijdelijk want de
nieuwbouw in de Uiterwaardenstraat was nog niet klaar. De
naam van de school was Prof. Kohnstammschool en vanaf de
derde klas zat ik in de nieuwe school. Ik zat
achtereenvolgens in de klas bij juffrouw Mellens en de heren
Ligthart (2x) en Beekveld. Het is een prettige schooltijd
geweest. In mijn schooltijd zat er naast mij nog iemand uit
de Kromme Mijdrechtstraat in de klas, n.l. Dea Haringman.
Mijn schoolvriend was Hans Pekel die in de Boterdiepstraat
woonde.
Op straat spelen deden wij dagelijks, zomer en winter. Lag
er ’s winters veel sneeuw dan gingen wij met de slee de
Berlagebrug over naar de cacaofabriek van Korff (Kenners
Kiezen Korff) en daar konden wij met de slee van het talud
afglijden, altijd lol. Ook speelden wij nogal eens bij de
pont t.h.v. “Het
Kabouterhuis” en dan een beetje stoer doen en van de
klep afspringen, totdat mijn vader dit zag en ik behoorlijk
op m’n donder kreeg, ik heb het daarna achterwege gelaten.
Ik heb een leuke jeugd gehad in de Kr. Mijdrechtstraat waar
aan ik met heel veel plezier terug denk. In 1960 zijn wij
verhuisd naar de Sportstraat in de Stadionbuurt.
Deze digitale
gedenksteen heb ik geplaatst ter nagedachtenis aan de
voormalige bewoners van mijn ouderlijke woning in de Kromme
Mijdrechtraat 81/1.
Bron: gegevens uit
het Joods Digitaal Monument
|
|
Sonja Reens »
Amsterdam, 9 februari 1923
Auschwitz, 30 september 1942
Dochter
|
|
Carina Reens »
Antwerpen, 6 mei 1928
Auschwitz, 9 augustus 1942
Dochter
|
|
|
|
Erik Laverman –
23 november 2009
e-mail: eriklaverman
(ad) hetnet.nl
REACTIE: Pim
Courant
Ik heb met
heel veel belangstelling je artikel gelezen over
bovengenoemde straat waar ik op nr. 86 (3 hoog) heb gewoond
vanaf 1934 t/m 1963. Als ik zo je artikel naloop wil ik
hierop nog wat aanvullingen geven.
Boven de familie Cosse woonde de fam. Bouman, een
bloemenhandelaar en op 3 hoog daar had de fam. Bleeker
gewoond, die weggehaald was..
Kitty Cosse herinnerde ik me nog heel goed als een wulps
meisje met zoals wij nadat noemden:'honing aan haar kont".
De lilliputter Bennie was erg bekend. Mijn zusje Annie en
haar vriendinnetje Nellie van Mourik mochten niet meer naar
hem toe sinds onder ons jongeren bekend was geworden dat
Bennie af en toe zijn lid liet vasthouden door kleine
meisjes en ook wel jongetjes. Bennie kwam ook aan zijn
gerief bij Marie Buitgendijk, die ongeveer naast de fam
Baartscheer woonde, ik meen zelfs naast Hennie. Die speelde
de hoer en had een busje met een soort divan erin. ikt busje
stond vaak op de Amsteldijk waar ze haar cliënten ontving.
Later kreeg ze verkering met een gozer die groenteman was.
Van zijn omgang met haar werd een pikant detail bekend, dat
hij 's nachts de wekker moest zetten om Hennie meerdere
malen van katoen te geven.
Dikke Marie (haar eigen naam mw Eijkenduin-Boers) was naar
verluidt getrouwd met een zeekapitein. Zij vervulde een hele
sociale rol voor Duitse soldaten, die ze allerlei adviezen
gaf over huwelijksproblemen etc. In haar kamer had ze een
tijgervel liggen met de kop er nog aan. Griezelig. Naar
verluidt werd op dat vel wel de liefde bedreven. Wij als
straatjochies probeerde aan het raam vaak af te luisteren
wat er gezegd werd. De doek waarop stond "Gott sei mit uns"
hield ons een beetje tegen.
Haar twee buldogjes waarvan de ene Sampa heette, dribbelden
op hun korte pootjes net zo als hun bazin. Als Dikke Marie
in het Mirandabad op haar buik lag te zonnen gooiden wij
soms een fles koud water over haar rug. Zij kwam dan
vloekend overeind zodat wij haar enorme blote borsten konden
zien.
Volgens mij was vader Smale stratenmaker en geen schilder.
Ik geloof dat er wel 12 kinderen in dat gezin waren. Mw
Smale zei vaak tegen mijn moeder:'ik heb liever al mijn
kinderen dan één van u. Schuin tegenover dat schilders
bedrijf woonde volgens mij een familie Hoed of de Hoed. De
vrouw hield het met een van de schildersbazen en de Hoed
zelf was duidelijk een mietje.
Voordat Selling schuin tegenover zijn garage zijn woning
betrok, woonde er de Rijksduitser Fritze. Ik werd nog al
eens door de Hitlerjugend achterna gezeten, die probeerden
hun dolkmes op mijn kuiten te mikken. Het was nl. zo dat de
woningen van de weggehaalde joodse bewoners al heel gauw
door NSB-ers bezet werden.
Mw Kanneworf nam de winkel over van schoenmaker de Korte,
een NSBer.
Drie hoog boven hem woonde de gemengd gehuwde Fam.
Kransberg. Als ik met hun zoontjes wat te hard de trap af
kwam, dan kwam hij naar buiten en riep: "als ik jullie te
pakken krijg, zal ik de stront uit jullie keel knijpen!". Ik
meen dat daar voordien een joodse sigarenzaak was geweest.
Van de zoon des huizes zei mijn vader altijd dat hij op
eieren liep.
Nu moet ik even duidelijk maken dat ik op nr. 86 naast A3
van Oorschot heb gewoond, dus links van ons, rechts woonde
Piet (Noop) Slop, met vroujw en zwager.
Later kwam hier een fam. wonen met een dienstmeid op de
zolderkamer. Die mocht niet bij de familie op het toilet,
dus die poepte op een krant en gooide de verpakte drol in de
tuin van de fam. Schoonhoven (later Roels). Vandaar dat
Wietje Schoonhoven een groot bruin bord gemaakt had met in
witte letters geschreven tekst: Gooi s.v.p. geen drollen in
de tuin!
Pa Schoonhoven had nog in Atjeh gevochten en had een stuk of
16 a19 kinderen over 2 vrouwen verdeeld. Mijn vader zei
daarom dat deze buurman vaak met 'de blanke" sabel had
gevochten.
Onder ons woonde de Fam. Goluecke. Een verkapte NSB-er die
zijn speldje achter zijn revers droeg. Hij verzekerde voor
heilige missen. In onze gezinscode werd hij de
Hemelverzekeraar genoemd. Hij was zo Katholiek dat hij de
omgang van de 2e dochter met een protestant streng verbood.
Als er niet naar hem geluisterd werd zou hij die protestant
laten weghalen.
Rechts van onze onderbuurman woonde de fam . Brockx (ik hoop
dat de naam goed gespeld is) De man of de zoon verscheen af
en toe aan de deur in zijn uniform van de Todeskopf SS. Dus
daar bleven wij sowieso al verre van.
Links van Schoonhoven (Roels) woonde de oude Hr Roco. Die
van een lekker borreltje hield en nog de ouwe joodse gein
had. Als de verzekeringsman aan de deur kwam en die zei
"lekker weer he meneer Roco, 't wordt al lente". Dan was het
antwoord:"ga nou maar door, ik heb geen cente".
Met Pieter Goldstaub was ik bevriend. Samen met Hans Bouman
en soms ook Bram de Haan speelden wij bij Pieter Monopoly.
Niet zo zeer altijd om het spel maar om de de druiven, die
in overvloed in hun tuin stonden. De vader van Pieter was
geloof ik in de oorlog afwezig. Na de oorlog had hij met de
vader van Hans Bouman geloof ik wat met deviezensmokkel te
maken. In de oorlog was het naambordje Nussbaum vervangen
door de naam Scheepmaker' van zijn vrouw. Deze vrouw was net
als Greta Garbo mensenschuw. Wij zagen haar haast nooit.
Toevallig liepen wij haar in 1953 in Zwitserland tegen het
lijf.
Jan Nooy, de vader van Beppie jr verhuurde toneelkleding.
Een beetje morsige familie. Op die hoogte woonde ook mw
Bigot, die de bijnaam had van"de paardenzoenster". Die had
ook een kattenkooi voor onnoemelijk veel katten, die later
weg moesten.
Ik zou nog veel meer kunnen vertellen, maar ik ben van plan
om over mijn jeugd een boek te schrijven.
Met hartelijke groeten,
WIm (Pim) Courant in de oorlog ook wel, Flanderijn genoemd.
w.courant@hetnet.nl
REÜNIE VAN 18 APRIL 2010
N.a.v.
bovenstaande stuk over de Kromme Mijdrechtstraat zijn er een
aantal reacties geweest van oud-bewoners van de KM, dit
heeft ondergetekende en Leo van Hoek doen besluiten om
opnieuw een reünie te organiseren. Dit zou dan de tweede
worden, want de eerste reünie was in 2005.
Wij zijn op zoek gegaan naar een locatie en kwamen
uiteindelijk terecht bij het "Mirandapaviljoen", ons wel
bekend. Op 18 april was het dan zover.
De opkomst was geweldig, de mensen kwamen zelfs uit
Zeeuws-Vlaanderen en de Achterhoek. Na ontvangst met koffie
en gebak en een welkomstwoord van Leo zijn wij, voor diegene
die dat konden, een wandeling
gaan maken vanaf het "Mirandapaviljoen" naar de K M, het
weer was prachtig en de wandeling gezellig.
Bij aankomst in de KM was het voor een aantal mensen best
emotioneel. Yonty van Oorschot had het geluk om zijn
ouderlijk huis te bezichtigen. Emotie!
Na de terugwandeling naar het "Mirandapaviljoen" werd er nog
een DVD vertoond over de BNer's uit de KM, t.w.: Adrie van
Oorschot, Justus Jesaijes en Frits en Rob Selling, tevens
las Yonty nog een gedicht voor.
Om 17.00 uur was het afgelopen, de aanwezigen hebben het erg
naar hun zin gehad. Al met al een geslaagde middag.
Van de middag zijn video-opnamen en veel foto's gemaakt,
deze zijn op en DVD gezet en inmiddels hebben de toen
aanwezigen een exemplaar ontvangen, dit is zeer op prijs
gesteld.
Erik Laverman en Evelijn Goldstaub
Erna Barend Ria van Hoek Yonty van Oorschot Evelien
Jesajes
Frits en Rob Selling en Dini de Grouw
Groepsfoto op locatie
Nel en Joke Mulder met echtgenoot
Ria en Leo van Hoek en Yonty van Oorschot
Zusjes Barend
Zusjes Roels in de Gaaspstraat
Erik Laverman -
2 november 2010
eriklaverman@hetnet.nl
Terug naar de vorige pagina << |