Inzender Evert Rulf:
e-mail erulf@hotmail.com Foto 1:
Dit is dan mijn eerste wandeling op de Zuidelijke Wandelweg, om precies te zijn op 31 mei
1941, neen dan kon een jonge vader niet gezellig meewandelen.
Foto 2:
Toen in augustus 1942 functioneerde de gasfabriek nog, jammer genoeg scheen de zomerzon
over een hoop narigheid.
Foto 3:
De winter in januari 1947 was nog een echte sneeuwwinter. Samen met mijn zusje en Karin
Wilton uit de Dintelstraat zouden we op het grasveld voor de kerk nog een sneeuwpop maken,
ditmaal werden we niet door de koster weggejaagd. Achter die deur zat ik wel eens onder de
hoogtezon.
Foto 4:
Je zesde verjaardag vier je in mei met al je vrienden natuurlijk op straat. Nog 2 jaar
eerder, 4 mei 1945, dansten ze op mijn verjaardag op de achtergrond, hoek Uiterwaarden en
Dintelstraat.
Foto 5:
Neen, op vakantie gaan zat er in 1947 nog niet in en het was juist zo een schitterende
zomer. Dus dan maar naar de vakantieschool op het landje. Wat me daarvan is bijgebleven?
De rillingen over mijn rug bij het verplichte drinken van de karnemelk.
Foto 6:
De kleuterklas in 1947 van de Montessorischool
aan de Nierstraat. Niet mijn klas, maar van mijn zusje met de strik op de 2e
rij, dus geen namen. Is dat juffrouw Neuteboom?
Foto 7:
En tot slot zijn we weer op de wandelweg met mijn zusje en vriendje Dick Sint uit de
Nierstraat en vriendinnetje Ina uit het laatste huis van de Uiterwaardenstraat, hoek
Rivierenlaan. Het was voorjaar 1948, vlak voordat we zouden vertrekken naar Bilthoven.
Leuk, deze website. Het boek had ik uiteraard al met
plezier en vele herinneringen gelezen.
Toevallig heb ik sinds enkele jaren weer contact gekregen
met mijn wat oudere bovenbuurjongen op de Uiterwaardenstraat, precies in de bocht
tegenover de kerk, de nu internationaal bekende in Amerika levende fotograaf en roeier Co
Rentmeester. Een speelvriendje van mijn leeftijd was mijn buurjongen Paul Delfgauw. Het
jongetje Mischa Mengelberg een paar huizen verder was nog te jong voor ons.
Ja, het speelterrein was uiteraard het landje richting wandelweg. Mijn eerste bewuste
blikken die kant op moeten vanuit een portiek op de Rivierenlaan geweest zijn om zo een
feestelijk uitzicht te hebben op de voedseldroppings waarna thuis als verrassing het
zweedse wittebrood klaar lag.
Verder staan mij uit die periode natuurlijk voor altijd bij
het angstwekkende lawaai van gedonder en sirenes tijdens het bombardement op de SD
in de Euterpestraat net toen mijn moeder met de kinderwagen met mijn zusje een wandeling
aan het maken was en als meest imposante herinnering vreugdevolle dans van vooral vrouwen
op straat voor mijn raam omdat ik op 4 mei 1945 vier jaar geworden was.
En dan komen natuurlijk op: de aanleg van het fietspad van
de Rivierenlaan naar de wandelweg, bijna verdronken onder het kroos van de sloot bij de
spoorringdijk, door buurjongen Henk Swart daaruit gehaald, een motorrace over de
rivierenlaan, de wekelijkse spannende vervolgstrips bij de melkboer, circus Knie in de
oude RAI, de dikke sneeuwlaag in de winter 47-48, de eerste keer dat lijn 4 weer over de
Rooseveltlaan reed naar een zanderig eindpuntje, en zo zijn er natuurlijk veel
herinneringen, maar die komen een andere keer misschien wel. Leuk.
Evert Rulf, 12 februari 2004
Terug naar de vorige pagina << |