Geboren voor de oorlog en opgegroeid tot tiener in de Rivierenbuurt.

Geboren in de IJsselstraat tegenover het plein en verhuisd naar de Kinderdijkstraat nummer 58, 3 hoog in 1938.

Koninginnedag 1939

31 augustus 1939, Koninginnedag, werden er zoals altijd straatfeesten gegeven. De kinderen werden verkleed en de fiets, autoped of driewieler werd versierd en dan kreeg je een prijs voor de mooiste combinatie. Mijn broer Jan ging op de foto met zijn autoped op luchtbanden met andere kinderen uit de Rivierenbuurt en het jongetje achter hem op de driewieler is later mijn man geworden. Hij kwam uit de Roerstraat.

kleuterschool 1942

Mijn herinneringen gaan terug naar de kleuterscholen waar ik heb gezeten: tegenwoordig heet de school op het Vicotorieplein in de hoek “het mierennest” en ook nog op een school in de Dongestraat. Het was oorlog en je ging dan niet iedere dag naar school. Ik weet niet op welke school deze foto gemaakt is.

Kinderdijkstraat hoek Zomerdijkstraat Maneman 1950

Bij ons beneden op 1 hoog woonde een jodenfamilie, vader, moeder en dochter Bartels. Het waren heel bescheiden en rustige mensen. Mijn broer wist nog te vertellen, dat de familie Bartels naar 4 hoog vluchtte (daar hadden wij nog 2 kamers en een heel klein hokje) als de SS eraan kwam. Toen heb ik nooit begrepen, waarom hun dochtertje blijmoedig afscheid nam, want ze konden haar wel gebruiken en dan konden haar ouders rustig thuis achterblijven. Ik kreeg een klein tasje van haar. Of ik dat maar wilde bewaren voor als ze terugkwam. Later moesten deze twee vriendelijke mensen zich ook melden.
Nooit meer iets van gehoord. Als kind begrijp je dan niet wat er werkelijk is gebeurd.
(Voor hen is de digitale gedenksteen, onderaan deze pagina)

Wij woonden tegenover “de schilderswoningen” in de Zomerdijkstraat. Deze woningen hadden beneden aan de achterkant een atelier. In één van die woningen stond een fiets met een dynamo aangesloten op een accu. Ik mocht daar wel eens op fietsen want dat leverde stroom op. Een eigen fiets was er natuurlijk niet, ook geen autoped of driewielertje.

In de hongerwinter had mijn vader voor een carbid lamp gezorgd. Ik vond dat wel erg mooi en stond erboven te kijken. Ik had een strik in mijn haar en je begrijpt het wel, mijn strik vloog in de fik. Ik weet nog de reactie van mijn vader: hij sloeg me op mijn hoofd en gelukkig is mijn haar niet verbrand.

Vanaf 3-hoog Kinderdijkstraat 1952

Na de oorlog heb ik ook mee staan juichen bij de intocht van de Canadezen over de Berlagebrug. Bij de tramremise in de Gaaspstraat werd er een vrouw kaal geschoren omdat ze met de Duitsers was omgegaan. Ook werd er een strooien pop in brand gestoken.

Mijn moeder maakte van een wit laken een jurkje voor mij en die werd voorzien van oranje geschilderde knopen voor al die straatfeesten die er toen waren. Een schavotje met kinderen erop en daar is een foto van gemaakt. Mijn buurmeisje van 2 hoog, zij heette Hea Groen en ikzelf staan erop. De namen van de andere kinderen weet ik niet meer.

Wedstrijden in de Kinderdijkstraat - 1948

Spelen op straat: knikkeren met kalkedotten, meries, mexies en looie daaien, slagbal met rondjes op het plein voor Maneman, touwtje springen, bikkelen met een stukje hout, hinkelen als je een krijtje had om een baan te tekenen. Nooit fietsen, want een fiets had je niet, dus liep je overal naar toe. Op zondag mocht ik met mijn kunstschaatsen naar de Apollohal, maar dan kon je niet langs je vriendinnetje haar huis in de Roerstraat lopen, want sporten op zondag was verboden op mijn christelijke school.

Die school was de Dr. De Moorschool in de IJsselstraat (het korte stukje tegenover de Waalkerk). Wij gingen over met de “klaarovers” op de Zuideramstellaan.

Klaarovers bij de kruising van de Waalstraat en de Noorder Amstellaan (nu Churchilllaan)

Korfballen deed ik bij DED (de eerste driejarige) op het terrein bij de IJsselstraat, waar AW(allen weerbaar) de andere club was.

DED a-aspiranten 1952

In 1954 bestonden de “schilderswoningen” 25 jaar. In de voortuintjes werden kunstwerken, beelden en schilderijen geplaatst en ’s avonds was er een bandje. Iedereen ging op straat dansen. Een grote groep jongelui uit de buurt stond bij elkaar en ging dansen. Eén jongen en ik bleven over, dus dan ook maar dansen. En sindsdien zijn we bij elkaar gebleven.

Schilderswoningen Zomerdijkstraat 5 mei 1954

Eind 1954 ben ik met mijn ouders verhuisd naar Santpoort en ben met mijn moeder (mijn vader is plotseling overleden eind 1954) in 1956 terug naar Amsterdam in de Vechtstraat 147 hs verhuisd en daar 2 jaar gewoond. In 1958 zijn wij getrouwd.

Willy Onrust-Cortus, 3 augustus 2005

E-mail willyoc(ad)chello.nl

Deze digitale gedenksteen is voor mijn buren,
het gezin Bartels, van Kinderdijkstraat 58/1.
Gegevensbron: www.joodsmonument.nl

Overzicht digitale gedenkstenen in de Rivierenbuurt

Terug naar de vorige pagina <<