BRAND IN DE
KRIBBESTRAAT
Graag wil ik op deze prachtige site een beetje
uit mijn jeugd in de Kribbestraat vertellen.
Ik ben geboren in 1947, het was een strenge winter volgens mijn ouders.
Mijn vader moest de auto, ja die hadden wij al, voor de kraamkliniek bij het
Vondelpark, elke keer starten, anders bevroor hij, de auto dan.
Kribbestraat nr.10 ging mijn verdere kindertijd
voort. Een hete zomer, dus echt een buitenkind.
En buitenspelen dat kon goed in die tijd, een paar auto's in de straat, dus lekker
stoeprandje met de bal, oorlogje verklaren, schipper mag ik overvaren, knikkeren en met de
grote kinderen met looie detten in de goot.
Rolschaatsen kon ik als de beste, met van die mooie witte schoenen erop met zo'n stopper
van voren, ik ging altijd in het tunneltje bij het eindpunt van lijn 25 die grote en lange
stoeptreden af, heerlijk ging dat.
Bij ons op de hoek zat de melkboer en de andere hoek de fietsenstalling van Liebregts, zij
kwamen uit Rotterdam en meneer Liebregts had een houten been, dat vonden we eng als
kindzijnde, maar we pestten hem evengoed, hij zat dan beneden in de kelder, kwamen wij en
riepen dan ..VOLLUK...kwam hij vlug met die treklift naar boven en renden wij weg, gemeen,
maar toen erg leuk.
Mijn vader en ik aten elke morgen vla, warme,
soms was de melkboer nog niet open maar konden wij dat zo uit de kratten halen, wat
uiteraard naderhand werd betaald.
's-Winters was het altijd koud en heel veel sneeuw, dan gingen we met de slee naar de
heuvel op de wandelweg, en zomers heerlijk zwemmen in het Mirandabad, elke dag, over het
hekje van de Kennedylaan, niet omlopen, en dan voor 15 cent lekker zwemmen.
We mochten wel bij de jongens maar niet omgekeerd, strenge badjuffrouwen die precies
wisten of je een diploma had en ik werd iedere keer uit het diepe gefloten, ik ging altijd
van hoek tot hoek, dat was ook een mooi spel bij de jongens ..HOEKEN...daar keken wij
tegenop.
Dan lekker op de weide, snoep voor 5 cent bij het kioskje en je had weer en pracht dag.
Eén keer of misschien wel vaker brak er een wolkbreuk los en moesten we allemaal naar
huis en konden door de straten nog in ons badpak verder want alles was overstroomd, de
putten konden het niet aan.
Na het avondeten kwam altijd Ome Toon de ijscoman met zijn bel de straat in, ik zat al te
wachten, dan vroeg hij aan mijn moeder heeft ze haar bordje leeg
geten en dan kreeg ik een
ijsje.
Tot mijn tiende heb ik wel een fietsje gehuurd, dat was in de
Uitenwaardenstraat, naast de
Joodse bakker en altijd wilde ik een klein fietsje ook toen ik al groter was daar kon ik
zo lekker op racen, tegen die man zei ik dan dat het voor mijn kleine broertje was, die ik
helemaal niet had, want ik heb nooit broers of zussen gekregen. Hij vond me te groot voor
een klein fietsje.
Ook woonde Jan Wolkers vlakbij en ik sta ook nog
op een foto met zijn zoon Erik dat was ook een vriendje bij ons uit de straat, zijn vader
Jan zagen we ook wel lopen en boodschappen doen, had hij weer een beeld verkocht en dan
was het feest natuurlijk met lekkere dingen.
De balletschool waar we boven de rand van het raam uit konden kijken als we op het hekje
stonden.
In de Rijnstraat Joco en La Stella van de familie Bertolini, echte Italianen. Hij was
aardig en haar vond ik minder, daar gingen we altijd een patatje halen toen ik ouder was,
25 cent MET, ik heb daar ook mijn man leren kennen, een schattige jongen met mooi haar,
lieve lach en prachtige tanden, lekker bruin en hij woonde eerst in de Zomerdijkstraat bij
de fam. Den Hartog en daarna nog op andere adressen, allemaal in pension, dus dat was niet
zo bijzonder met eten en daarna is hij op kamers terecht gekomen in de Lekstraat 136
tegenover de synagoge, daar kon hij lekker zelf koken.
Wij zijn dit jaar in oktober 40 jaar getrouwd en hopen dat leuk te vieren.
Wij gaan nog regelmatig een sentimental tour doen door onze oude buurt. Onze dochter woont
in Amsterdam ook in Zuid dus komen er best vaak, maar vinden weinig terug van de oude
winkels, wat we jammer vinden want mijn man Mario die kende ook iedereen, de kaasman de
slager, de bakker, het was altijd Hallo Mario.
De groenteman op de hoek van de Hunzestraat daar was de dochter ook een vriendin van mij,
haar vader poetste de appeltjes altijd zeiden mijn vader en moeder, maar zondags speelde
ik haast nooit met haar want dan moest ze een paar keer naar de kerk en dat vonden we
minder en mocht ze ook niet fietsen.
O ja de avondwinkel in de Rijnstraat daar kwamen we ook regelmatig, die meneer zei dan
altijd, 'dag mevroi'. Hij wou deftig doen volgens mijn moeder, die dingen blijven je
altijd bij.
Mijn vriendin woonde op het Victorieplein, die hadden een groot huis en ze had grote
broers en zuster al getrouwd, Els. Zij is lang mijn vriendin geweest, ik zou graag
nog wat van haar horen.
Wij hadden ook een leuk huis, al met een douche voor die tijd.......ik had ook een eigen
kamer en we hadden een tuin met twee tuinhuizen noemden ze dat, één voor de kolen en de
andere was helemaal ingericht, want we hadden vroeger een hulp en die had daar gewoond,
maar dat was voor mijn tijd. In dat tuinhuis rook het heel speciaal, een beetje vochtig
maar ook eng en dat was een soort schatkamer voor mij.
We hadden een oude buurvrouw met een kat en als we dan een paar weken weg waren geweest
dan had de poes in mijn bedje gejongd en vloog ons aan als we de deur open wilde doen. Al
deze herinneringen komen weer boven.
Met mijn derde verjaardag hebben we 's-nachts brand gehad, al mijn speelgoed verbrand en
het hele huis uitgebrand.
Wat me ook nog bijblijft is dat we in het midden van de straat een gezin hadden wonen, die
vrouw was aan het stofzuigen en deed daarbij de kraan uit en toen kreeg ze een schok en
dood en haar man is later uit het raam gesprongen en zelfmoord gepleegd en dat blijft
altijd in mijn gedachten. Vaak als ik stofzuig moet ik daar aan denken, zal ook nooit aan
de kraan komen als ik stofzuig.
Ik kan nog wel veel meer bedenken, deze mooie site heeft zoveel herinneringen opgeroepen
aan een mooie jeugd en een heerlijke buurt, wij zijn in 1965 naar de Zaanstreek
vertrokken, maar ik vind het iedere keer weer leuk om mijn buurtje te zien en de verhalen
doen mij goed. Ik hoop nog een reactie te krijgen van oude vrienden en voor iedereen veel
plezier met de site.
Yvonne Fausto - van der Meulen, 21 juli 2005
E-mail
yvonnefausto@upcmail.nl
Lees ook: Zwemmen bij van Heutz >>
Deze digitale gedenksteen is ter
nagedachtenis van
het gezin Zondervan gewoond hebbende Kribbestraat 10 huis
Gegevensbron: www.joodsmonument.nl
|
Bernhard Zondervan
Roermond, 31 mei 1890
Auschwitz, 1 oktober 1942
Gezinshoofd |
Johanna Zondervan-Vos
Kampen, 27 maart 1893
Auschwitz, 1 oktober 1942
Echtgenote |
Abraham Theodoor Zondervan
Zwolle, 22 februari 1924
Gemeente niet bekend, 31 maart 1944
Zoon |
|
|
Terug naar de vorige pagina << |