De wandeling . . . .

 

Terug naar de vorige pagina <<

 

naar "meer locaties" >>

klik hier >> voor de locaties van de voordrachten

Start wandeling in de Rooseveltlaan

Op zondag 23 november 2003, omstreeks 15:30 uur, startte de literaire wandeling met Paul Gellings in de Rooseveltlaan.



Vergroot
Merwedeplein

" Wie in de Rooseveltlaan uit de tram stapt en de Waalstraat in loopt, voelt het meteen. Er hangt iets onbeschrijfelijks in de bomen, over het klimrek. Het klit aan de struiken in de slagschaduw onder de Wolkenkrabber.
Op nummer 37 woonde de familie Frank. Handige jongens schijnen hier af en toe met hele bussen Jappanners te komen . . . . . . ze mogen dan naar boven, het trapportaal en de voordeur bekijken. "

" De Rivierenbuurt is de laatste tijd veel in het nieuws geweest. Ter gelegenheid van de vijftigste meiherdenking werd overal ter wereld voor het eerste een smalfilmfragment met Anne Frank erop vertoond. Zwartwit. Je ziet dat het een zonnige morgen is, ergens in de jaren dertig. Een bruiloft. Op de achtergrond de Wolkenkrabber. Voor een geopend raam een lachend meisjesgezicht, omlijst door donkere krullen zachtjes wiegend op voorgoed verstomde bruilfotsmuziek. "

" Wie van hen heeft Anne Frank hier nog zien spelen, met haar houten stepje? Zwarte krullen, witte sokjes. Of haar zuster Margot, op rolschaatsen in de Waalstraat. Nee het is niet te bevatten hoe de buurt korte tijd later ineens zo vogelvrij kon zijn. "

" Het is een schuldige buurt. "

Uit: Zuidelijke Wandelweg

 

Vergroot


Vergroot


Vergroot

Roerstraat

" Mijn oude lagere school staat in de Roerstraat. Een rode bakstenen voorgevel, met ramen onderverdeeld in kleine ruitjes.
Rechts de Theodorusschool, waar Leonard en ik naartoe gingen. Links de Mariaschool, voor meisjes. Van elkaar gescheiden door klapdeuren waartegen verduisteringspapier was geplakt.
Meisjes zag je alleen in het speelkwartier, in de verte, ondersteboven in hun petticoatjes aan het klimrek hangen. Of zingend touwtjespringen. Ze kregen les van nonnen, die er stil en streng uitzagen en van wie werd gezegd dat ze kaal waren. "  

" Mijn wandeling gisteren was begonnen in de Rooseveltlaan. Daar ter hoogte van het poortje naar de Roerstraat, had ik een vreemde mevrouw opgemerkt, voor wie ik als kind heel bang zou zijn geweest. Een bleek en hoogbejaard dametje, met dichtgeplamuurd gezicht en een tulband om haar hoofd. Haar lippen vermiljoenrood. Een mummie die naar de slager in de Maasstraat schuifelt en niemand hoort of ziet. "   

" De Roerstraat. Meer plein dan straat. Net als de Jekerstraat en de IJsselstraat, en met vergelijkbare gevangenismuren. De aanblik van onderwijsinstellingen in Zuid. "

" In het speelkwartier spuugden Leonard en ik tegen de ramen en deuren in het smalle gedeelte van de Roerstraat, richting Merwedeplein. We gooiden zand en bladeren door een brievenbus. Broeder Hubertus blies op een sigaarvormig fluitje en wenkte ons verdrietig naar binnen. "

" De ramen van het klaslokaal zijn omhooggeschoven. In de tuinen tussen de Roerstraat en de Roosveltlaan hangt het gesnerp van vogels. In de verte de tram en een enkele brommer of auto. Af en toe een zuchtje wind. Ik ruik benzine en de bloeiende kastanje op de binnenplaats. "

Uit: Zuidelijke Wandelweg

 

Vergroot


Vergroot

roerstraat4athumb.jpg (3375 bytes)
Vergroot


Vergroot

roerstraattuinenthumb.jpg (3817 bytes)
Vergroot

Rooseveltlaan

De Rooseveltlaan is een van de redenen waarom Amsterdam kan wedijveren met Parijs of Wenen. Een grote boulevard waarover de tramrails langs een liniaal getrokken lijken. Statige woonblokken aan weerszijden. Rijen populieren tussen de Maasstraat en de Waalstraat. Het is een van de mooiste locaties in Zuid. Het Minervaplein heeft een enkele keer hetzelfde effect op mij, maar de Stadionweg is nauwelijks een boulevard, zodat de Rooseveltlaan het altijd weer wint. 

Er zit een mooi ritme in de Rooseveltlaan , een golf die van het Victorieplein naar de RAI trekt en terug. Dat komt door de boogvormige opstapjes voor de trapportalen aan de zuidkant, die je ook ziet op het Merwedeplein.

" Gelukkig brak de hemel op de Rooseveltlaan. Een laatste siddering ging door de populieren die zich schrap leken te zetten. "

" Syl moest zich van mij verdekt opstellen in een portiek in de Maasstraat of in het poortje tussen de Roerstraat en de Rooseveltlaan, want ik wilde niet dat de andere jongens haar zagen. "

Uit: Zuidelijke Wandelweg

 

Vergroot


Vergroot


Vergroot

Maasstraat

Van de vier brede straten die de Rivierenbuurt doorsnijden en de grote boulevards kruisen is de Maasstraat de meest provinciaalse. Met haar levensmiddelen- en andere winkels heeft zij wel wat van een hoofdstraat in een middelgrote stad.
Overdag heb je wat levendigheid rondom vis- en bloemenkramen, 's avonds is het er uitgestorven. Dan kun je er in een Chinees restaurant wegmijmeren en van de rust van Zuid genieten.

" Tussen de Rooseveltlaan en de Rivierenlaan krijgt de Maasstraat de vorm van een elleboog. Een bocht in een rivier van kinderhoofdjes. In die bocht, ter hoogte van kapsalon Keizer, verschijnen Duitse uniformen. "

Uit: Zuidelijke Wandelweg


Vergroot


Vergroot


Vergroot

President Kennedylaan / Rivierenlaan

De grintstenen enclave achter de flats op de Kennedylaan (vroeger Rivierenlaan) is eigenlijk atypisch voor Plan-Zuid. Het echte Zuid bestaat uit de Rivierenbuurt, de Apollobuurt en de Stadionbuurt.

Op de hoek van de Maasstraat en de Rivierenlaan begint mijn herinnering. Ik weet nog hoe intens ik in gesprek kon gaan met de drie stenen poppen boven mij. Toen praatten ze terug. Nu niet meer -al heb ik nog altijd het gevoel dat ze mij herkennen.  

" Ik voelde mij niet op mijn gemak. De buurt wilde mij niet meer kennen. De buurt was boos. Omdat ik was weggegaan. Omdat ik gemeen was geweest. Madelon uit de Kennedylaan die ik keer op keer van haar step trok en achtervolgde tot ze gaten in haar maillot viel of in het nauw gedreven, volkomen van streek, bijna geluidloos begon te huilen. Hoe lief ik haar ook vond - ik kon het niet laten. "

Uit: Zuidelijke Wandelweg

  

Vergroot


Vergroot


Vergroot

Stichtstraat

Op een naambordje schuin tegenover mijn geboortehuis lees ik  Stichtstraat, Rivierenbuurt. Onzin: de Rivierenbuurt heeft de oorlog meegemaakt, dit deel alleen de wederopbouw, is de wederopbouw.

Sfeervol was het buurtje rondom de Stichtstraat wel, bij het dorpse af,  met winkeltjes en al, langs de Baroniestraat: de Zuivelhof, groentehandel Been, een garen- en bandwinkeltje. Die winkelpanden veranderen nu regelmatig van bestemming. Of ze staan een jaar of langer leeg.

" Ons achteruitzicht. Een vermolmd hek. Plassen en sloten met kikkers. En de oever van de Boerenwetering waar, gek van angst, mijn moeder mij een keer vandaag moest sleuren. Ik was twee of drie, en plotseling verdwenen. "

"  Mijn vriendin vroeg of er wat was. 'Nee, niks', zei ik en we liepen hand in hand verder. Ik wilde haar nog het licht grijze legostadje laten zien, waar mijn geboortehuis stond.
De Stichtstraat trilde in de hete lucht. Een buurvrouw hing op haar balkon achterover in het licht. Met zonnebril en al gemummificeerd op een cruiseschip. "

Uit: Zuidelijke Wandelweg



Vergroot


Vergroot


Vergroot

Zuidelijke Wandelweg / Boerenwetering

Landelijk was de Stichtstraat ook destijds, je zat er aan de rand van de stad. Tussen de Betuwestraat en de Boerenwetering strekten zich weilanden uit, met koeien en kikkers die je op zomeravonden uit je slaap hielden.

Op dit water heb ik leren schaatsen, ik ben er een keer door het ijs gezakt en hetzelfde ijs heeft me een keer na een valpartij met botte ijzers een gat in mijn kop bezorgd.

Altijd al had dit water iets duisters en geheimzinnigs. Tegenwoordig weet ik ook waarom. Het is de Styx van Zuid, aan de andere kant ligt half verscholen achter hoge populieren de Tartarus van Amsterdam: Zorgvlied.

" Als ik maar lang genoeg kijk, vervaagt de RAI en verschijnen er koeien, een sneeuwwitte zandvlakte, vlieren en populieren langs de Zuidelijke Wandelweg. Een circustent met woonwagens op een lap braakland. "

Uit: Zuidelijke Wandelweg

 

Vergroot


Vergroot


Vergroot

Baroniepad
Menig bosje in de stad bezocht, meer
dan goed voor iemand is.
Maar dit hier smeekt telkens weer
om bedevaart. Rafelig
als het woord herfst zelf
met tegelijk vandaag de tint van
schroot en dovend ijzer.
Jungletje bij oud, vermoeid
gebouw voor nood. Voos
hoekje aarde waar
het wortelt - hoe kapot toch
oogst de tijd! Lampenkappen,
jurken, veel te elegant
om niet te worden gezien.
Uit: Antiek Fluweel


Vergroot
Waalstraat

De Waalstraat heeft iets in zichzelf beslotens en iets 'achterafs', - al doorsnijdt zij net als de Maasstraat het hart van de Rivierenbuurt, en kun je er een paar aardige cafés bezoeken.

Toch is ook de Waalstraat met haar duistere trapportalen een mooie, geheimzinnige plek, waar de tijd is blijven stilstaan en waar ik even graag flaneer als elders in Nieuw-Zuid.

" Warme schaduw, de Waalstraat stil als een verlaten bergdorp. Aan het eind ervan het Mirandabad. "

Uit: Zuidelijke Wandelweg

 

Vergroot


Vergroot

Uiterwaardenstraat

" Terug naar Amsterdam. Een L-vormig pleintje tussen Kennedylaan en Uiterwaardenstraat. Tot aan mijn knieën zak ik weg in een lichtgevende berg herfstblad. Ik begin erdoorheen te waden. Ik wil naar de Volkerakstraat. Maar na een paar meter merk ik al dat ik de Roerstraat niet eens haal. "

Uit: Zuidelijke Wandelweg

 

Vergroot

 

Tot slot

Na de wandeling werd nog even nagepraat onder het genot van een wijntje en een hapje.

 

Vergroot
omhoog

Terug naar de vorige pagina <<

 
 

 

naar "meer locaties" >>