286 - Een rode draad

Het was zondagmiddag 26 november 1944. Als 6-jarige jongen woonde ik met mijn moeder en zuster in een benedenhuis aan de Stadionweg, waarin tot dolle dinsdag een NSB-familie had gewoond. Dat kon je zien aan het grote vraagteken dat door anderen op de muur was gekalkt.

Mijn 5 jaar oudere neefje uit de Amazonenstraat kwam mij halen voor een zondagmiddagwandeling. Dat gebeurde vaker. Wij liepen via de Olympiaweg, door de poort van het Amsterdams Lyceum, via de Lairessestraat naar het Museumplein en belandden zo uiteindelijk op de brug bij het Leidse Bosje en het American Hotel (toen uiteraard Americain geheten).

Plotseling hoorden en zagen wij  laagvliegende bommenwerpers die hun bommen lieten vallen. Direct daarna ging het luchtalarm af en vluchtten wij het hotel in, waar een oom van ons in de keuken werkte. Zo zaten wij in de kelder van het Americain soep te eten, terwijl onze familie dodelijk ongerust was….

* Wij waren zojuist getuige geweest van het  Engelse bombardement op de “Euterpestraat”, waar twee scholen werden “bevolkt” door nazi-instanties, t.w. de Sicherheitsdienst van Willy Lages  in de meisjes-HBS, nu Gerrit van der Veen Lyceum en de Zentralstelle für jüdische Auswanderung van Aus der Fünten in de Christelijke HBS-A aan het Adama van Scheltemaplein. En dit gebied lag in de richting die wij op gegaan waren. U zult begrijpen dat wij bij thuiskomst meer dan verheugd werden ontvangen.

Wat is nu die rode draad?
In 1950 ging ik naar het middelbaar onderwijs, ja zeker, naar de Christelijke HBS-A, die na de oorlog tot de voltooiing van het nieuwe gebouw aan het Adama van Scheltemaplein in het schooljaar 1955/1956, tijdelijk was ondergebracht in de Pieter de Hoochstraat 5. Ik deed daar in 1955 eindexamen.

Toen ik in 1963 trouwde, mijn vrouw deed in 1956 eindexamen in het nieuwe gebouw aan het Adama van Scheltemaplein, waarin nu het Ignatius Gymnasium is gevestigd, ging ik wonen in de Gerrit van der Veenstraat, waar ik nu 42 jaar woon. Die Gerrit van der Veenstraat is, zoals velen zullen weten, de voormalige Euterpestraat. Als ik thuis kom, zie ik bovenaan de trap nog altijd een niet weg te werken scheur in de muur. Het gevolg van het bombardement.

Tenslotte. Mijn favoriete schrijver Jan Wolkers heeft, voordat hij naar Texel vertrok, jaren gewoond in de Zomerdijkstraat, in de  voormalige atelierwoning  van ………… de verzetsman Gerrit van der Veen.

Het zal allemaal wel toeval zijn, maar de samenhang tussen deze feiten is voor mij groot genoeg om van een rode draad te kunnen spreken.

 

C. Bosma - geboren: 1938
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

(geschreven in 2005)

Woonadressen:
1938-1944 Van Tuyll van Serooskerkenweg
1944-1963 Stadionweg
1963-2008 Gerrit van de Veenstraat
en nu in Amstelveen

* Lees ook "Bommen op Zuid" elders op deze website >>

 

You have no rights to post comments